Cytozol – Wikipedia, wolna encyklopedia
Cytozol[1][2], cytoplazma podstawowa[2][3], matriks cytoplazmy[3], płyn wewnątrzkomórkowy – płynny składnik cytoplazmy, w którym znajdują się organelle. W tym układzie koloidalnym znajdują się składniki odżywcze, jony, białka, enzymy oraz produkty odpadowe metabolizmu[1], z których część jest rozpuszczona w wodzie[2][3].
Skład
[edytuj | edytuj kod]Skład cytozolu przedstawia się następująco[2]:
- woda 60-90%
- zawieszone związki organiczne
- białka 50%
- węglowodany 15-20%
- lipidy 12-25%
- związki nieorganiczne
- związki wapnia
- związki fosforu
- związki magnezu
- związki chloru
Funkcje
[edytuj | edytuj kod]Cytozol jest koloidem, w którym zachodzą reakcje:
- glikolizy[2]
- deaminacji aminokwasów[2]
- szlaku pentozofosforanowego[2]
- cyklu ornitynowego (częściowo)[2]
- syntezy nukleotydów (częściowo)[2]
- syntezy aminokwasów (częściowo)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b praca zbiorowa pod redakcją Małgorzaty Maćkowiak, Annay Michalak: Biologia: jedność i różnorodność. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2008, s. 71-72. ISBN 978-83-7446-134-4.
- ↑ a b c d e f g h i j Marzena Popielarska-Konieczna: Słownik szkolny: biologia. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2003, s. 104. ISBN 83-7389-096-3.
- ↑ a b c Biologia: słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Europa, 2001, s. 51. ISBN 83-87977-73-X.
Encyklopedie internetowe (część komórki):