Czerwończyk dukacik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czerwończyk dukacik
	Lycaena virgaureae
	Karol Linneusz, 1758
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	motyle
Rodzina	modraszkowate
Podrodzina	czerwończyki
Rodzaj	Lycaena
Gatunek	czerwończyk dukacik
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lycaena virgaureae

Czerwończyk dukacik (Lycaena virgaureae) – gatunek motyla dziennego z rodziny modraszkowatych.

Cechy: Długość przedniego skrzydła 1,7–2,0 cm, rozpiętość skrzydeł 35–40 mm. Wierzch skrzydeł samców jest czerwony i metalicznie połyskuje, na brzegu z wąską, czarną obwódką. Samice mają skrzydła pomarańczowoczerwone w ciemne kropki^[1]. Spód skrzydeł obu płci jest żółtobrunatny, pokryty czarnymi i białymi plamkami (białe są lekko rozmazane)^[2]. Charakterystyczną cechą, pozwalającą łatwo rozróżnić go od innych gatunków czerwończyków jest rząd białych lub białoniebieskich plamek na spodniej stronie skrzydeł^[3].

Występowanie: Występuje w całej Europie, Turcji i Azji Środkowej. Choć nadal pospolity, kiedyś był o wiele częstszy. Imago można spotkać od połowy czerwca do sierpnia, gąsienice od kwietnia do czerwca^[2]. Występuje głównie w górach, na nizinach jest rzadszy. Najczęściej spotkać go można na polanach i łąkach^[3].

Tryb życia: Postać dorosła żywi się nektarem kwiatów z rodziny astrowatych, selerowatych i jasnotowatych^[3]. Lata od czerwca do sierpnia^[4]. Jaja składa na liściach szczawiu^[3]. Zakończenie rozwoju zarodkowego następuje przed zimą. Zimuje młoda gąsienica, zwykle nie opuszczając osłonki jajowej^[5]^[6]. Żerowanie gąsienicy odbywa się w okresie od kwietnia do czerwca. Roślinami żywicielskimi są szczaw zwyczajny i szczaw polny^[4]. Początkowo liście rośliny są szkieletowane, później zjadana jest cała blaszka liściowa^[5]. Gąsienica jest trudna do zauważenia, gdyż ma jednolicie zielony kolor, a ponadto żeruje głównie w nocy^[3]. Przepoczwarczenie następuje przy glebie^[5], w pobliżu rośliny żywicielskiej. Poczwarka jest brązowa w ciemne cętki^[4].

Przypisy

↑ Jarosław Buszko, Janusz Masłowski: Motyle dzienne Polski. Kraków: Wydawnictwo Koliber, 2008, s. 73. ISBN 978-83-925150-4-3.
↑ ^a ^b Eisenreich W., Handel A., Zimmer U.: Rozpoznawanie roślin i zwierząt. Praktyczny przewodnik. Warszawa: Elispa Sp. z o.o., 2005, s. 350–351. ISBN 83-7265-073-X.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Heiko Bellmann: Atlas motyli. Rozpoznawanie i klasyfikowanie. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2009. ISBN 978-83-7243-691-7.
↑ ^a ^b ^c Krzysztof Jonko: Lycaena (Heodes) virgaureae (Linnaeus, 1758). [w:] Lepidoptera Mundi [on-line]. [dostęp 2021-04-16].
↑ ^a ^b ^c P. Senn: Motyle dzienne Gdyni. Atlas rozmieszczenia. Studio FM: Gdynia, 2015.
↑ Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 6–7.