Czerwone koszary w Stargardzie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czerwone Koszary

nr rej. A-1842 z 29.04.2019
Widok z lotu ptaka na Czerwone Koszary
Państwo	Polska
Miejscowość	Stargard
Adres	ul. 11 Listopada, Zwycięzców
Typ budynku	koszary
Styl architektoniczny	neogotyk
Architekt	Emil Drews
Kondygnacje	4
Rozpoczęcie budowy	1881
Ukończenie budowy	1884
Pierwszy właściciel	Wojsko Pruskie
Kolejni właściciele	Wojsko Niemieckie
Obecny właściciel	Wojsko Polskie
Położenie na mapie Polski Czerwone Koszary
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Czerwone Koszary
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego Czerwone Koszary
Położenie na mapie Stargardu Czerwone Koszary
53°20′16″N 15°01′45″E/53,337778 15,029167
Multimedia w Wikimedia Commons

Czerwone koszary – położone u zbiegu ul. 11 Listopada i Zwycięzców w Stargardzie, są zespołem koszarowym w garnizonie Stargard Szczeciński.

Czerwone koszary w Stargardzie

Kompleks trzech budynków wzniesiony został w latach 1881–1884 z przeznaczeniem dla 9 Kołobrzeskiego Pułku Grenadierów Hrabiego Gneisenaua. Budynki wykonane z czerwonej cegły (stąd też nazwa) zdobione blankami.

W czasie II wojny światowej budynki, mimo że były stricte wojskowe, właściwie nie poniosły strat.

W PRL stacjonowały tu m.in.:

• 132 pułk artylerii lekkiej 14 DP – od 1 maja 1953
• 37 Łużycki Pułk Artylerii do lat 90., J.W. 3771
• 20 Samodzielny Pułk Czołgów
• 24 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich
• 30 Pomorski Pułk Artylerii Mieszanej
• 7 Warszawski Batalion Saperów
• 2 Batalion Rozpoznawczy Szwoleżerów Rokitniańskich
• Delegatura Wojskowej Służby Wewnętrznej

Obecnie w koszarach stacjonuje 2 Stargardzki Batalion Saperów.

• Garnizon Stargard
• Zabytki w Stargardzie
• Białe koszary

• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.