Détaché – Wikipedia, wolna encyklopedia

Détaché (wym. detaszé; fr. oderwany, rozłączony) – technika wydobywania dźwięku z instrumentów smyczkowych; rodzaj artykulacji polegający na wykonaniu każdego dźwięku oddzielnym ruchem smyczka, bez odrywania go od strun; staccato, które wykonywane jest bez odrywania smyczka od struny, ze zmianą kierunku przy każdej nucie^[1]. W notacji, détaché zazwyczaj nie oznacza się – jest techniką domyślną. Jeśli dźwięk ma być lekko zaakcentowany, nad nutą stawia się poziomą kreskę, niekiedy akcent. Jeśli dźwięk ma być wykonany z akcentem i pełnym smyczkiem – stosuje się kreskę oraz akcent^[2].

${ \set Staff.midiInstrument = #"violin" \override Score.BarNumber.break-visibility = ##(#f #t #f) a'4 b'4 c''4 d''4 a'4-- b'4-- c''4-- d''4-- a'4---> b'4---> c''4---> d''4---> }$

1. détaché, 2. sprężyste détaché, 3. sprężyste grand détaché

Przypisy

↑ Baculewski et al. 2006 ↓, s. 817.
↑ Drobner 1997 ↓, s. 59.

Bibliografia

Krzysztof Baculewski et al.: Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13410-0.
Mieczysław Drobner: Instrumentoznawstwo i akustyka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997. ISBN 83-224-0469-7.

Linki zewnętrzne

Prezentacja techniki détaché w serwisie YouTube

[CITEREFBaculewski_et_al.2006817-1] Baculewski et al. 2006 ↓, s. 817.

[CITEREFDrobner199759-2] Drobner 1997 ↓, s. 59.

[1]

[2]