Długi dzień Ameriga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Długi dzień Ameriga
La giornata d'uno scrutatore
Autor

Italo Calvino

Typ utworu

opowiadanie

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Włochy

Język

włoski

Data wydania

1963

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2000

Wydawca

Państwowy Instytut Wydawniczy

Przekład

Magdalena Tulli

Długi dzień Ameriga (wł. La giornata d'uno scrutatore) – opowiadanie autorstwa Itala Calvino opublikowane po raz pierwszy w 1963.

W odróżnieniu od większej części twórczości Itala Calvino Długi dzień Ameriga opiera się na autentycznych wydarzeniach. Jego akcja rozgrywa się w dniu 7 czerwca 1953, dniu wyborów, na terenie Instytutu Cottolengo w Turynie, w klasztornym przytułku. Jak twierdzi Italo Calvino, pomysł napisania opowiadania przyszedł mu do głowy w tym właśnie dniu[1], kiedy jako kandydat partii komunistycznej odwiedził komisję wyborczą w Instytucie Cottolengo. Później, w roku 1961, Calvino był członkiem komisji wyborczej w tym samym miejscu[1], co pozwoliło mu poczynić obserwacje niezbędne do napisania opowiadania.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Amerigo Ormea (będący alter ego Itala Calvino), sympatyzujący z partią komunistyczną, jest członkiem komisji wyborczej w Instytucie Cottolengo. Jest tam świadkiem wykorzystywania głosów osób niepełnosprawnych i umysłowo chorych, często niezdolnych do samodzielnego oddania głosu w wyborach. Ludzie ci stają się narzędziem w rękach polityków, co staje się punktem wyjścia do rozważań narratora. Ich tematyka nie ogranicza się jednak do krytyki samego systemu politycznego, refleksja dotyczy również szerszych zagadnień związanych z religią i filozofią.

Akcja opowiadania zamyka się w jednym dniu, jednak jego treścią, ważniejszą od samych wydarzeń wyborczego dnia, są przemyślenia autora.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wprowadzenie. W: Italo Calvino: Długi dzień Ameriga. Wyd. I. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2000, s. 5-8. ISBN 83-06-02783-3.