Dach namiotowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dach namiotowy
Wieża kościoła w Zacharzowicach nakryta dachem namiotowym

Dach namiotowy („szatrowy”) – dach o kilku trójkątnych połaciach zbiegających się w jednym wierzchołku, przykrywający budynek na planie wielokąta foremnego. Liczba połaci zależy od kształtu rzutu budynku[1][2].

Dach namiotowy czterospadowy nazywany jest także dachem brogowym[3].

Odmianą dachu namiotowego jest dach stożkowy, w przypadku gdy rzut budynku jest kołem[4]. Dach stożkowy skonstruowany jest z promieniście ustawionych krokwi opartych na łukowej murłacie, połączonych górą w jednym punkcie. Dachy stożkowe mogą być pełne lub częściowe[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1975, s. 69.
  2. Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN, 1996, s. 81–82. ISBN 83-01-12365-6.
  3. Wydawnictwo Naukowe PWN, Etnografia: materialna kultura ludowa Polski na tle porównawczym, Wydanie I, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2019, s. 121, ISBN 978-83-01-20711-3, OCLC 1121438665 [dostęp 2020-09-29].
  4. Wacław Żenczykowski: Budownictwo ogólne. T. 2/1 – Elementy i konstrukcje budowlane. Warszawa: Arkady, 1990, s. 453. ISBN 83-213-3473-3.
  5. Budmat Bogdan Więcek, Baza wiedzy – dach stożkowy, budmat.com [dostęp 2017-11-29] (pol.).