Daimonion – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy starożytnego pojęcia filozoficznego. Zobacz też: Daimonion (ujednoznacznienie).

Daimonion (gr. δαιμονιον zdrobnienie od δαίμων, daimōn "Bóg; bóstwo; demon") – w filozofii starożytnej – głos bóstwa, sumienie, ostrzegawczy głos wewnętrzny. Jego działanie sprowadzało się wyłącznie do odradzania czynienia złych rzeczy i podejmowania błędnych decyzji, nigdy natomiast nie doradzał ani nie sugerował niczego.

Obecność w kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Daimonion pojawia się w powieści Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego i skojarzony jest z postacią inżyniera Korzeckiego.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daimonion&oldid=66584367”