Darda (broń drzewcowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Darda (fr. dard – grot), półpika – europejska krótka broń drzewcowa, rodzaj piki.

W zachodniej Europie używana początkowo do miotania jako włócznia, ale od XII wieku jako kolna broń piechoty.

W Polsce używana w XVI–XVII wieku przez podoficerów wojsk pieszych jako oznaka godności (rangi).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wojsko, wojna, broń. Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13506-9.
  • Mała encyklopedia wojskowa. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1967, s. 296.