Darda (broń drzewcowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Darda (fr. dard – grot), półpika – europejska krótka broń drzewcowa, rodzaj piki.
W zachodniej Europie używana początkowo do miotania jako włócznia, ale od XII wieku jako kolna broń piechoty.
W Polsce używana w XVI–XVII wieku przez podoficerów wojsk pieszych jako oznaka godności (rangi).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojsko, wojna, broń. Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13506-9.
- Mała encyklopedia wojskowa. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1967, s. 296.