Deraeocoris flavilinea – Wikipedia, wolna encyklopedia
Deraeocoris flavilinea | |
(Costa, 1862) | |
Imago | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | Deraeocoris flavilinea |
Deraeocoris flavilinea – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tasznikowatych.
Pluskwiak o długości ciała 6,3–7,2 mm[1] i podstawowym ubarwieniu brązowym, bez czarnego punktowania. Przedplecze ma matową, porośniętą kędzierzawymi włoskami i zwykle jasno ubarwioną obrączkę apikalną. Okolice zewnętrznych otworów przewodów gruczołów zapachowych jasne. Półpokrywy bez czarnych punktów na pomarańczowym, ciemno zakończonym kliniku. Na każdym pazurku odnóża występuje wyraźny, głęboko wykrojony ząbek[2].
Owad drapieżny, polujący na drzewach i krzewach. Początkowo uważany za endemit Sycylii, w 1961 znaleziony na Korsyce, a od lat 80. notowany dalej na północ: na Węgrzech, w Bułgarii, Szwajcarii, Austrii, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Danii, Szwecji i krajach Beneluksu. W Polsce odnaleziony po raz pierwszy w 2013[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Grzegorz Gierlasiński. Deraeocoris flavilinea (A. Costa, 1862) (Heteroptera: Miridae: Deraeocorinae) w Polsce. „Heteroptera Poloniae – Acta Faunistica”. 9, s. 45-46, 2015. ISSN 2083-201X.
- ↑ Jacek Gorczyca, Aleksander Herczek: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XVIII, zeszyt 6a: Tasznikowate, podrodziny: Isometopinae, Deraeocorinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2002.