Diabliniec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diabliniec

Niżnia Polana Kominiarska i Diabliniec
Państwo	Polska
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	124o m n.p.m.
Położenie na mapie Tatr Diabliniec
Położenie na mapie Karpat Diabliniec
49°15′23,8″N 19°50′40,8″E/49,256611 19,844667
Multimedia w Wikimedia Commons

Diabliniec (1240 m) – reglowy szczyt w zachodnich zboczach Doliny Lejowej w polskich Tatrach Zachodnich. Jest wysunięty z tych zboczy najdalej na wschód. Od Wierchu Spalenisko (1234 m) Diabliniec oddzielony jest dość głęboką przełęczą Kominiarskie Siodło. Lejowy Potok opływa go z trzech stron; południowej, wschodniej i północnej^[1].

Pomiędzy stokami Diablińca i znajdującej się naprzeciwko niego Zadniej Kopki Dolina Lejowa zamienia się w wąwóz zataczający łuk wokół Diablińca, natomiast powyżej Diablińca ulega znacznemu rozszerzeniu (znajduje się na nim Niżnia Polana Kominiarska). Według geologów dawniej Diabliniec tworzył z Zadnią Kopką jeden masyw, na południe od którego znajdowała się druga dolina, będąca boczną odnogą Doliny Kościeliskiej i łącząca się z nią przez Przysłop Kominiarski. Jednak Lejowy Potok przerżnął się w północnym kierunku. W ten sposób Dolina Lejowa, która dawniej sięgała tylko po Diabliniec, obecnie podchodzi pod Kominiarski Wierch^[2].

Nazwa szczytu pochodzi od tego, że jego stoki są „diabelnie strome”^[3]. Diabliniec jest całkowicie porośnięty lasem i nie prowadzi przez niego żaden szlak turystyczny^[4].