Diamantino Miranda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diamantino
Pełne imię i nazwisko

Diamantino Manuel Fernandes Miranda

Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1959
Moita

Wzrost

173 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976–1977 Vitória Setúbal 26 (0)
1977–1980 SL Benfica 67 (12)
1980–1981 Amora FC 29 (0)
1981–1982 Boavista FC 28 (8)
1982–1990 SL Benfica 203 (50)
1990–1993 Vitória Setúbal 69 (11)
W sumie: 422 (81)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1981–1986  Portugalia 22 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1994–1995 Vitória Setúbal
1995–1996 SC Campomaiorense
1996 CD Beja
1996–1997 SC Campomaiorense
1997–1998 Gil Vicente
1998–2000 FC Felgueiras
2003–2005 FC Felgueiras
2005–2007 Portimonense SC
2007–2008 Varzim SC
2008 SC Olhanense
2008–2009 SL Benfica (asystent)
2009–2010 SL Benfica U-19
2010 CD Fátima
2012–2013 CD Costa do Sol
2019– Liga Desportiva de Maputo
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Diamantino, właśc. Diamantino Manuel Fernandes Miranda (ur. 3 sierpnia 1959 w Moicie) – piłkarz portugalski grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Diamantino rozpoczął w klubie Vitória Setúbal i w sezonie 1976/1977 zadebiutował w nim w pierwszej lidze portugalskiej. W 1977 roku przeszedł do Benfiki Lizbona i w 1978 oraz 1978 roku wywalczył z nią wicemistrzostwo kraju. W 1980 roku został piłkarzem klubu Amora FC, któremu pomógł w utrzymaniu w lidze. Rok później grał w Boaviście Porto.

W 1982 roku Diamantino wrócił do Benfiki. W 1983 roku osiągnął swoje pierwsze sukcesy z nią. Wywalczył wówczas mistrzostwo Portugalii i Puchar Portugalii, a także wystąpił w finale Pucharu UEFA z Anderlechtem (0:1, 1:1). Kolejne tytuły mistrza kraju wywalczył w latach 1984 i 1987. W 1988 roku doszedł z Benfiką do finału Pucharu Mistrzów, jednak nie zagrał w nim (Benfica przegrała 0:1 z PSV Eindhoven). Z kolei w finałowym meczu o Puchar Mistrzów w 1990 roku z Milanem (0:1) był na ławce rezerwowych.

Na początku 1990 roku Diamantino odszedł do Vitórii Setúbal. W 1993 roku jako piłkarz tego klubu zakończył karierę piłkarską.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1976/77 Vitória Setúbal Portugalia  Primeira Divisão 26 0
1977/78 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão ? ?
1978/79 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão ? ?
1979/80 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 9 2
1980/81 Amora FC Portugalia  Primeira Divisão 21 4
1981/82 Boavista FC Portugalia  Primeira Divisão 28 8
1982/83 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 29 9
1983/84 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 29 19
1984/85 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 28 6
1985/86 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 29 3
1986/87 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 26 4
1987/88 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 26 6
1988/89 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 21 3
1989/90 SL Benfica Portugalia  Primeira Divisão 15 0
1990/91 Vitória Setúbal Portugalia  Primeira Divisão 34 4
1991/92 Vitória Setúbal Portugalia  Primeira Divisão 18 2
1992/93 Vitória Setúbal Portugalia  Primeira Divisão 17 5

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Portugalii Diamantino zadebiutował 18 listopada 1981 roku w wygranym 2:1 meczu eliminacji do mistrzostw świata 1982 ze Szkocją. W 1984 roku został powołany przez selekcjonera Fernanda Cabritę do kadry na Euro 84. Na tym turnieju był podstawowym zawodnikiem Portugalii i wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach: z RFN (0:0), z Hiszpanią (1:1) i z Rumunią (1:0). W 1986 roku na mistrzostwach świata w Meksyku także zagrał w trzech meczach swojej drużyny: z Anglią (1:0), z Polską (0:1) i z Marokiem (1:3 i gol w 80. minucie). Od 1981 do 1986 roku rozegrał w kadrze narodowej 22 mecze i zdobył 5 goli.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Diamantino został trenerem. Prowadził takie zespoły jak: Vitória Setúbal, SC Campomaiorense, CD Beja, SC Campomaiorense, Gil Vicente, FC Felgueiras, Portimonense SC, Varzim SC i SC Olhanense, a od 2008 roku jest asystentem trenera Benfiki Lizbona.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]