Diego Ormaechea – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 182 cm | ||||||||
Masa ciała | 98 kg | ||||||||
Rugby union | |||||||||
Pozycja | |||||||||
Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||
| |||||||||
Kariera trenerska | |||||||||
|
Diego Ormaechea (ur. 19 września 1959 w Montevideo) – urugwajski rugbysta podczas kariery grający na pozycji wiązacza młyna w zespole Carrasco Polo Club oraz w reprezentacji narodowej, następnie trener klubowy i reprezentacyjny. Uczestnik dwóch Pucharów Świata: w 1999 jako zawodnik oraz w 2003 jako trener, wielokrotny mistrz kraju.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Od 1978 roku był związany z Carrasco Polo Club jako zawodnik, a następnie trener[1], z której to posady zrezygnował z końcem 2008 roku[2][3]. W trakcie kariery w tym klubie zdobył dwadzieścia tytułów mistrza kraju, w tym siedemnaście z rzędu[4].
W kadrze narodowej zadebiutował w 1979 roku[5][6], a trzy lata później został wytypowany do południowoamerykańskiej drużyny Sudamérica XV udającej się na tournée do RPA[7].
Walnie przyczynił się do pierwszego w historii awansu Urugwajczyków na Puchar Świata w Rugby 1999 w eliminacjach zdobywając osiem przyłożeń[8][9]. Zdobył również pierwsze przyłożenie dla Los Teros w pierwszym, a zarazem jedynym wygranym spotkaniu w tym turnieju z Hiszpanią[10][11][12]. Zagrał we wszystkich trzech spotkaniach Pucharu Świata[7], a mecz z Springboks był jego ostatnim występem w drużynie narodowej[13][14]. Został jednocześnie najstarszym w historii zawodnikiem, który wziął udział w turnieju finałowym Pucharu Świata – miał wówczas 40 lat i 26 dni[15][16][17].
Łącznie dla Los Teros rozegrał 73 spotkania, w których zdobył 79 punktów[18].
W latach 2001–2003 pełnił funkcję selekcjonera seniorskiej reprezentacji Urugwaju[7]. W 2003 roku prowadzona przez niego drużyna wzięła udział w Pucharze Świata[19], gdzie zwycięsko zakończyła jeden z czterech meczów – z Gruzją[20]. W 2010 roku ponownie zaproponowano mu stanowisko w kadrze narodowej, którego jednak nie przyjął[21].
W 2007 roku został nominowany do IRB Hall of Fame[22][23].
Varia
[edytuj | edytuj kod]- Z zawodu weterynarz, zajmujący się końmi wyścigowymi[19].
- Jego dwaj starsi synowie, Juan Diego[24] i Agustín[25], są również reprezentantami kraju w rugby union, debiut zaliczając w listopadzie 2011 roku[26][27], najmłodszy zaś, Iñaki, występuje w drużynach juniorskich Carrasco Polo Club[28].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Diego Ormaechea anunció su retiro. rugbynews.com.uy. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)]. (hiszp.).
- ↑ El adiós del símbolo. rugbynews.com.uy. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)]. (hiszp.).
- ↑ Sale de defender la corona. rugbynews.com.uy. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)]. (hiszp.).
- ↑ De pura sangre. rugbynews.com.uy. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)]. (hiszp.).
- ↑ Uruguay Player Biographies. sportsillustrated.cnn.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-08-20]. (ang.).
- ↑ Respect your elders. espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-14)]. (ang.).
- ↑ a b c HISTORIA. uru.org.uy @ web.archive.org. [dostęp 2014-08-20]. (hiszp.).
- ↑ Uruguay: Pride of Los Teros. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)]. (ang.).
- ↑ Key player: Diego Ormaechea. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)]. (ang.).
- ↑ Uruguay Win the Battle of RWC Newcomers 27–15. rwc99.com @ web.archive.org. [dostęp 2012-07-15]. (ang.).
- ↑ Two late tries decide minnows battle. sportsillustrated.cnn.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-08-20]. (ang.).
- ↑ Uruguay record first World Cup win. espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)]. (ang.).
- ↑ Uruguay restrict woeful Boks. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)]. (ang.).
- ↑ Diego Ormaechea to Retire from International Rugby. rwc99.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-08-20]. (ang.).
- ↑ IRB Rugby World Cup / Oldest appearance. stats.espnscrum.com. [dostęp 2014-08-20]. (ang.).
- ↑ Rugby runs through Ormaechea's veins. irb.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)]. (ang.).
- ↑ Tennis for animals and England's worst football team. espn.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)]. (ang.).
- ↑ Diego Ormaechea – ESPN Scrum Profile. espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-29)]. (ang.).
- ↑ a b Horses for courses. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-04)]. (ang.).
- ↑ Party time in Sydney. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)]. (ang.).
- ↑ Final sin acuerdo. rugbynews.com.uy. [dostęp 2014-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)]. (hiszp.).
- ↑ McBride In The Running For IRB Hall Of Fame Honour. irishrugby.ie. [dostęp 2014-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)]. (ang.).
- ↑ IRB Year in Review 2007. irb.com. s. 53. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)]. (ang.).
- ↑ Juan Diego Ormaechea. espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15]. (ang.).
- ↑ Agustín Ormaechea. espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15]. (ang.).
- ↑ Match preview Portugal vs Uruguay. irb.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)]. (ang.).
- ↑ Lemoine juggling way to success. irb.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-19)]. (ang.).
- ↑ Following the Ormaechea family traditions. irb.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-30)]. (ang.).