Diktiosom – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diktiosom^[1], stos Golgiego^[1] – występujący u wszystkich organizmów eukariotycznych element aparatu Golgiego składający się z 5-8^[2] łukowato wygiętych, spłaszczonych cystern oraz odpączkowujących pęcherzyków. Ich liczba zależy od aktywności wydzielniczej komórki. W diktiosomie wyróżniane są dwa bieguny: cis (formowania) i trans (dojrzewania).

Diktiosom tworzy się z siateczki śródplazmatycznej, do której zwrócony jest wypukłą częścią. Strona wklęsła (strona trans) cysterny pełni funkcje m.in. przyłączania reszt cukrowych do struktur białkowych, a gdy się oderwą od diktiosomu przenoszą związki potrzebne w innych częściach komórki.

Niektóre jednokomórkowe glony mają pojedynczy diktiosom w okolicy jądra. W komórkach merystematycznych wierzbownicy kosmatej podczas interfazy występuje około 20 diktiosomów. W komórkach wydzielniczych czapeczki korzenia u kukurydzy występuje około 500 diktiosomów^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Przemysław Wojtaszek, Adam Woźny, Lech Ratajczak (red.): Biologia komórki roślinnej. Tom 1. Struktura. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 26–27, 103. ISBN 978-83-01-14838-6.
↑ Maciej Zabel: Histologia. Elsevier Health Sciences Poland, 2012. ISBN 978-1-336-27530-0. OCLC 906138649. [dostęp 2019-02-05].

Bibliografia

Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
Encyklopedia Biologia. Greg, 2008. ISBN 978-83-7327-756-4.

[Wojtaszek-2006-1] Przemysław Wojtaszek, Adam Woźny, Lech Ratajczak (red.): Biologia komórki roślinnej. Tom 1. Struktura. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 26–27, 103. ISBN 978-83-01-14838-6.

[Zabel-2012-2] Maciej Zabel: Histologia. Elsevier Health Sciences Poland, 2012. ISBN 978-1-336-27530-0. OCLC 906138649. [dostęp 2019-02-05].

[1]

[2]