Dione (mitologia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trzy boginie z ateńskiego Partenonu, którym przypisuje się imiona Hestia, Dione i Afrodyta

Dione[1] (stgr. Διώνη[1]) – postać z mitologii greckiej. Jej genealogię różnie podają różni autorzy.

Jedna z wersji umieszcza Dione wśród bóstw pierwszego pokolenia. Jej rodzicami mieliby być Uranos i Gaja albo też Okeanos i Tetyda[2], których w pierwszej wersji byłaby siostrą. W drugim zaliczałaby się do ich córek – Okeanid. Inna wersja zalicza Dione do córek Atlasa[1], tytana dźwigającego sklepienie nieba[3]. Robert Graves zalicza ją do Plejad[4], córek Atlasa[3], co potwierdza Pierre Grimal[5], jednak inne źródła takiej Plejady nie wymieniają[6].

W Dione zakochał się Zeus, a owocem jego uczucia stała się bogini miłości, Afrodyta[2]. Za mąż wyszła za Tantala[2], aczkolwiek jako jego żonę podaje się także Euryanassę[4]. Dione urodziła Tantalowi dzieci, którym nadano imiona Pelops, Niobe[2]. Być może też Broteas był ich synem[4]. Jednakże jako matkę tego grona wymienia się także Euryanassę, Eurytemistę oraz Klytię[4].

Potomstwo Dione[7][5]
Tantal
 
Dione
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
NiobePelopsBroteas

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Grimal 2008 ↓, s. 74.
  2. a b c d Schmidt 2006 ↓, s. 80.
  3. a b Parandowski 1979 ↓, s. 181.
  4. a b c d Graves 2011 ↓, s. 346.
  5. a b Grimal 2008 ↓, s. 333.
  6. Grimal 2008 ↓, s. 292.
  7. Grimal 2008 ↓, s. 252.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]