Dmytro Mychajłenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dmytro Mychajłenko
Дмитро Михайленко
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dmytro Stanisławowycz Mychajłenko

Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1973
Kirowohrad

Wzrost

190 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990 Zirka Kirowohrad 7 (0)
1991–1994 Dnipro Dniepropetrowsk 55 (12)
1994–2001 Dynamo Kijów 147 (17)
2001 Hapoel Tel Awiw 14 (2)
2001–2002 Beitar Jerozolima 23 (3)
2002–2006 Dnipro Dniepropetrowsk 78 (6)
2007 Metałurh Zaporoże 18 (0)
2007–2009 APOP Kinyras 25 (1)
W sumie: 367 (41)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990  ZSRR U-20
1992–1995  Ukraina U-21
1993–2000  Ukraina 23 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2009–2010 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
2010–2016 Dnipro Dniepropetrowsk U-21
2016–2017 FK Dnipro (p.o.)
2017–2020 SK Dnipro-1
2020–2021 Pafos FC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dmytro Stanisławowycz Mychajłenko, ukr. Дмитро Станіславович Михайленко, ros. Дмитрий Станиславович Михайленко, Dmitrij Stanisławowicz Michajlenko (ur. 13 lipca 1973 roku w Kirowohradzie, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Zirka Kirowohrad, skąd w 1991 przeszedł do Dnipra Dniepropetrowsk. W 1994 został zaproszony do Dynama Kijów. W 2001 wyjechał do Izraela, gdzie bronił barw klubów Hapoel Tel Awiw i Beitar Jerozolima. W 2002 powrócił do Dnipra Dniepropetrowsk. Na początku 2007 został piłkarzem Metałurha Zaporoże, a latem przeniósł się na Cypr, gdzie podpisał kontrakt z APOP Kinyras. W 2009 zakończył karierę piłkarską[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Na młodzieżowych Mistrzostwach Świata U-20 rozgrywanych w 1991 roku w Portugalii bronił barw reprezentacji ZSRR U-20. Następnie występował w reprezentacji Ukrainy U-21.

27 kwietnia 1993 zadebiutował w reprezentacji Ukrainy w meczu towarzyskim z Izraelem, zremisowanym 1:1. Łącznie rozegrał 23 gry i strzelił 2 bramki.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 2009 rozpoczął pracę trenerską na stanowisku asystenta trenera w rezerwowej drużynie Dnipra Dniepropetrowsk[2]. W kwietniu 2010 po dymisji Wołodymyra Horiłego objął stanowisko głównego trenera młodzieżowej drużyny Dnipra U-21[3]. 30 czerwca 2016 został mianowany na pełniącego obowiązki głównego trenera FK Dnipro[4]. 6 lipca 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera SK Dnipro-1[5].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]