Dobra klubowe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dobra klubowe – dobra, które mogą być konsumowane przez wiele osób bez wzajemnego uszczerbku, ale są stosunkowo ograniczone i zwykle odpłatne[1].
Są one dostępne dla pewnej grupy osób, jeśli poniosą oni stosowne koszty (np. kino, szkoła, basen)[2].
W przeciwieństwie do dóbr czysto publicznych, możliwe jest wykluczenie z ich konsumpcji określonych jednostek[3]
Są one czasem określane jako dobra „prawie publiczne” (ang. near-public goods)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Czy stabilność systemu finansowego można uznać za dobro publiczne? s. 15.
- ↑ Iwona Wieczorek, Jarosław Szymanek: Słownik pojęć w administracji publicznej. Łódź: Narodowy Instytut Samorządu Terytorialnego, 2018, s. 53–54. ISBN 978-83-947833-4-1.
- ↑ Marian Gorynia: Studia nad transformacją i internacjonalizacją gospodarki polskiej. 2018, s. 169. ISBN 978-83-7251-820-0.
- ↑ Joanna Mucha: Dobra publiczne i dobra pożądane społecznie, Roczniki Nauk Społecznych, 2006, s. 77.