Dobrotica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne znaczenia.

Dobrotica

władca Dobrudży
Okres	od 1346 do 1386
Poprzednik	Balik
Dane biograficzne
Data śmierci	ok. 1386
Dzieci	Iwanko, Terter, córka

Dobrotica (bułg. Добротица, rum. Dobrotici lub Dobrotiţă, gr. Τομπροτίτζας) – władca Despotatu Dobrudży w latach 1347 do ok. 1386.

Pochodzenie etniczne Dobroticy jest niejasne (Wołoch, Bułgar). W 1346 Dobrotica i jego brat Teodor zostali wysłani wraz z 1000 żołnierzami na pomoc bizantyńskiej cesarzowej Annie Sabaudzkiej w wojnie domowej przeciwko Janowi VI Kantakuzenowi. Obu wysłał na tę wyprawę ich brat Balik, po którego śmierci ok. 1347 władzę nad państwem odziedziczył Dobrotica, a po nim jego syn Iwanko. Państwo Dobroticy sięgało od Morza Czarnego do pasma Starej Płaniny i twierdzy Emona (w pobliżu przylądka Emine). Od imienia Dobroticy Turcy nazwali te ziemie Dobrudżą. Nieznana z imienia córka Dobroticy poślubiła Michała Paleologa, gubernatora Mesembrii.

• Tadeusz Wasilewski, Historia Bułgarii, wyd. 2 uzup. Wrocław: Ossolineum 1988, s. 108.
• Iwan Bożiłow, Bułgaria [w:] Świat Bizancjum, t. 3: Bizancjum i jego sąsiedzi 1204-1453, pod redakcją Angeliki Laiou, Cécile Morisson, przeł. Andrzej Graboń, Kraków: Wydawnictwo WAM 2014, s. 390.