Dokudowo Drugie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dokudowo Drugie
Дакудава 2
Докудово 2
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Rejon	lidzki
Sielsowiet	Trzeciakowce
Populacja; • liczba ludności	; 229; (2019)
Kod pocztowy	231313
Tablice rejestracyjne	4
	Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Dokudowo Drugie
	Położenie na mapie Białorusi Dokudowo Drugie
	Położenie na mapie Polski w 1939 Dokudowo Drugie
	53°47′50″N 25°30′17″E/53,797222 25,504722

Dokudowo Drugie^[1] (biał. Дакудава 2, Dakudawa 2; ros. Докудово 2, Dokudowo 2) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Trzeciakowce, nad Niemnem.

Wieś położona jest przy Dokudowskim Rezerwacie Biologicznym^[2].

Współcześnie w jej skład wchodzą dawne wieś Dokudowo i folwark Dokudowo.

Historia

W XIX i w początkach XX w. położone było w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Dokudowo^[3]. W 1921 wieś liczyła 654 mieszkańców, zamieszkałych w 120 budynkach, w tym 345 Białorusinów, 302 Polaków i 7 osób innej narodowości^[a]. 616 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 38 rzymskokatolickiego. Folwark zaś liczył 59 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, w tym 34 Polaków i 25 Białorusinów. 33 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 26 prawosławnego^[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Zobacz też

Dokudowo Pierwsze (dawne miasteczko Dokudowo)

Uwagi

↑ Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Dokudowo było 38 Rosjan, 7 Litwinów i 4 Czechów. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy

↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
↑ Биологический заказник республиканского значения «Докудовский». probelarus.by. [dostęp 2023-02-02]. (ros.).
↑ ^a ^b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia

Dokudowo (2), pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 94 .
Dokudowo, pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 423 .
Mapa WIG Iwje. [dostęp 2023-02-02]. (pol.).

[uwaga2-4] Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Dokudowo było 38 Rosjan, 7 Litwinów i 4 Czechów. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

[1] Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.

[2] Биологический заказник республиканского значения «Докудовский». probelarus.by. [dostęp 2023-02-02]. (ros.).

[przypis1-3] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

[1]

[2]

[3]

[a]