Dolaczko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dolaczko – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

W polu czerwonym za działem złotym na lawecie czarnej – mąż zbrojny stojący z pióropuszem na hełmie i lontem zapalonym w lewej dłoni. W klejnocie pięć piór strusich.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb nadany 9 lutego 1580 razem z przywilejem nobilitacji Markowi Dolaczko, który pochodził z Siedmiogrodu i przybył do Polski ze Stefanem Batorym^[1]. Szlachectwo dla tego rodu potwierdzono 20 grudnia 1794^[2].

Herbowni

Dolaczko.

Przypisy

↑ Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich, część II, strona 60.
↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 54. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia

Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

Herb Dolaczko z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

[1] Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich, część II, strona 60.

[2] Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 54. ISBN 83-7181-217-5.

[1]

[2]