Dom Mody Klif w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dom Mody Klif w Warszawie
Ilustracja
Dom Mody Klif w Warszawie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Okopowa 58/72

Typ budynku

handlowy

Architekt

Tomasz P. Kozłowski

Inwestor

Polinvest

Powierzchnia użytkowa

18 500 m²

Rozpoczęcie budowy

1998

Ukończenie budowy

3 marca 1999

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dom Mody Klif w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Mody Klif w Warszawie”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom Mody Klif w Warszawie”
Ziemia52°14′49″N 20°58′47″E/52,246944 20,979722
Strona internetowa

Dom Mody Klif w Warszawiecentrum handlowe w Warszawie znajdujące się przy ul. Okopowej 58/72.

W skład zespołu wchodzi także 16-kondygnacyjny biurowiec o powierzchni użytkowej 9052 m²[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Od lat 70. XIX w. na tym terenie znajdowała się garbarnia należącą do Stanisława Fryderyka Pfeiffera, a później jego synów[2]. W 1909 roku fabryka Pfeiffrów była największym przedsiębiorstwem garbarskim na terenie Polski[3]. W czasie powstania warszawskiego teren fabryki był miejscem masowych egzekucji około 5000 Polaków i Żydów. W czasie powstania zakład został także całkowicie zniszczony[4]. Po wojnie teren był wykorzystywany przez Warszawskie Zakłady Garbarskie i Zakłady Wklęsłodrukowe. Po ich wyburzeniu, na miejscu dawnej fabryki zbudowano Warszawskie Centrum Handlowe Klif, którego oficjalne otwarcie miało miejsce 3 marca 1999.

19 lutego 2009, podczas 8. Edycji Shopping Center Forum & Awards, warszawski i gdyński Klif zostały wyróżnione nagrodą Grand Prix dla najlepszego centrum handlowego w Polsce. Jury doceniło unikatowy dobór najemców, nowoczesny i unikatowy design, wysoką funkcjonalność, innowacyjność, lokalizację oraz podejmowane działania marketingowe i PR.

W 2020 w centrum działało 112 sklepów, trzy restauracje, dwie kawiarnie oraz klub fitness[5].

Inne informacje

[edytuj | edytuj kod]

31 maja 2002 na terenie centrum handlowego doszło do strzelaniny, w wyniku której zginęło dwóch mężczyzn[6]. Wydarzenie było elementem trwającej wówczas w Warszawie wojny gangów[7]. Będący głównym celem ataku "Komandos" zbiegł, został jednak zastrzelony trzy miesiące później[8]. Wyrok 12 lat więzienia za podżeganie do zabójstw (między innymi "Komandosa") zapadł w 2017 roku[9].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1989-2001. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2002, s. 144. ISBN 83-908950-5-6.
  2. Józef Mieczysław Pfeiffer: Wspomnienia warszawskiego przemysłowca. Warszawa: Bis Press, 2003, s. 18. ISBN 83-913295-5-0.
  3. Józef Mieczysław Pfeiffer: Wspomnienia warszawskiego przemysłowca. Warszawa: Bis Press, 2003, s. 27. ISBN 83-913295-5-0.
  4. Józef Mieczysław Pfeiffer: Wspomnienia warszawskiego przemysłowca. Warszawa: Bis Press, 2003, s. 24. ISBN 83-913295-5-0.
  5. Magda Kłodecka. Na zakupy, ale też na golfa, do kina i do tężni. „Gazeta Stołeczna”, s. 15, 18 września 2020. 
  6. Dwie ofiary strzelaniny w Warszawie. rmf24.pl, 2002-06-01. [dostęp 2018-12-30].
  7. "Komandos" ginął na raty. Rocznica strzelaniny w Klifie. rmf24.pl, 2017-05-31. [dostęp 2018-12-30].
  8. Piotr Machajski: Cztery lata dla jednego z najgroźniejszych gangsterów dekady. warszawa.wyborcza.pl, 2014-09-08. [dostęp 2018-12-30].
  9. Piotr Machajski: „Szkatuła” skazany za zlecenie pięciu zabójstw. tvp.info, 2017-07-27. [dostęp 2018-12-30].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]