Dom Pod Orłami w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. 675 z 1.07.1965 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | biurowiec |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Inwestor | Bank Towarzystw Spółdzielczych |
Kondygnacje | 6 |
Rozpoczęcie budowy | 1912 |
Ukończenie budowy | 1917 |
Odbudowano | 1948-1950 |
Pierwszy właściciel | Bank Towarzystw Spółdzielczych |
Obecny właściciel | Krajowa Rada Spółdzielcza |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°14′01″N 21°00′42″E/52,233611 21,011667 |
Dom Pod Orłami, właśc. budynek Banku Towarzystw Spółdzielczych – budynek znajdujący się przy ul. Jasnej 1 róg ul. Zgoda w Warszawie.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Budynek projektu Jana Heuricha został wybudowany w latach 1912–1917 dla Banku Towarzystw Spółdzielczych[2]. Powstał w miejscu prosektorium i kaplicy pogrzebowej Szpitala Dzieciątka Jezus[3]. Stanowił czołowy przykład wczesnego modernizmu[1].
Autorem orłów wieńczących narożniki był Józef Zygmunt Otto[4], a reliefów Praca na roli Jan Antoni Biernacki[1]. Elewację obłożono okładziną z blach miedzianych o motywach roślinnych[1].
Budynek został silnie uszkodzony w 1944 roku[5]. Podczas powstania warszawskiego na skwerze przed gmachem znajdował się wówczas prowizoryczny cmentarz powstańczy, częściowo zniszczony jeszcze w czasie powstania[6].
Budynek został odbudowany w latach 1948–1950 i rozbudowany w stronę ul. Sienkiewicza według projektu Barbary Brukalskiej[2]. Stał się tymczasową siedzibą centrali Narodowego Banku Polskiego[7].
22 grudnia 1964 przed mieszczącym się w budynku III Oddziałem Narodowego Banku Polskiego miał miejsce spektakularny napad na konwój przewożący przedświąteczny utarg z Centralnego Domu Towarowego – jeden z największych tego typu napadów w historii PRL. Nieustaleni sprawcy zastrzelili dwóch strażników, a ich łupem padło ponad 1,3 mln złotych.
Współcześnie budynek jest m.in. siedzibą Krajowej Rady Spółdzielczej i Muzeum Historii Spółdzielczości w Polsce.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 60. ISBN 83-908950-8-0.
- ↑ a b Portal Warszawa1939.pl: Dom "Pod Orłami" – Bank Towarzystw Spółdzielczych. [dostęp 2009-02-17].
- ↑ Józef Galewski, Ludwik B. Grzeniewski: Warszawa zapamiętana. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1961, s. 56.
- ↑ Jarosława Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 5. Idźkowskiego–Kawęczyńska. 1999, s. 102. ISBN 83-909794-6-2.
- ↑ Jarosława Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 5. Idźkowskiego–Kawęczyńska. 1999, s. 102–103. ISBN 83-909794-6-2.
- ↑ Marcin Napiórkowski , Ciała poległych w powstaniu jako wyzwanie logistyczne i moralne [online], KrytykaPolityczna.pl, 1 sierpnia 2018 [dostęp 2020-08-01] (pol.).
- ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1945−1958. „Warszawskie Kalendarz Ilustrowany 1959”, s. 53, 1958. Wydawnictwo Tygodnika Ilustrowanego „Stolica”.