Dopuszczalna ładowność – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dopuszczalna ładowność – według kodeksu drogowego największa masa ładunku i osób, jaką może przewozić pojazd. Stanowi ona różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu[1].
Dopuszczalna ładowność – według kodeksu drogowego największa masa ładunku i osób, jaką może przewozić pojazd. Stanowi ona różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu[1].