Dopuszczalna ładowność – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dopuszczalna ładowność – według kodeksu drogowego największa masa ładunku i osób, jaką może przewozić pojazd. Stanowi ona różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]