Dozorowanie ogniowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dozorowanie ogniowe – strzelanie artyleryjskie ogniem szybkim (w przerwach między nawałami ogniowymi) lub ogniem ciągłym w celu zapewnienia ciągłości obezwładnienia przeciwnika.

• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 91. ISBN 83-11-06229-3.