Drożnorurkowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Drożnorurkowe, inna nazwa: żeberkowce (Perviata) – wydzielana do niedawna gromada w obrębie rurkoczułkowców, klasyfikowanych w randze typu, obejmująca jego przedstawicieli żyjących na głębokościach od 200 do 10 000 m, w domkach osadzonych w miękkim podłożu, o długości ciała od 3 mm do 1,5 m. Obecnie klasyfikowane są w randze rodziny Siboglinidae.

Mają 1–250 czułków, u niektórych gatunków dłuższych niż główna część ciała. Grupa ta obejmowała około 120 gatunków. Była dzielona na dwa rzędy, głównie w zależności od wykształcenia pracelomy:

• Athecanephridia – workowata praceloma z szeroko rozsuniętymi celomoduktami. Serce nakryte perikardium.
• Thecanephridia – z podkowiastą pracelomą i zbliżonymi do siebie celomoduktami, tworzącymi liczne pętle osadzone w workowatym uwypukleniu grzbietowego naczynia krwionośnego.

• Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8. Brak numerów stron w książce