Drukarnia Banku Polskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Drukarnia Banku Polskiego
Państwo

 Polska

Adres

Warszawa

Właściciel

Bank Polski

Data założenia

1827

Data zamknięcia

1890

Kierownik drukarni

Seweryn Oleszczyński (1837-1862)

Drukarnia Banku Polskiegowarszawska drukarnia działająca w latach 1827-1890.

Drukarnia pracowała głównie dla potrzeb Banku Polskiego, choć z pod jej pras wychodziły i inne druki. Była pierwszą drukarnią w której zastosowano maszynę pospieszną Koeniga i Bauera, a w 1838 prasę pospieszną produkcji angielskiej, poruszaną maszyną parową z zakładów Szteinkellera w Żorach. W latach 1837–1862 kierownikiem drukarni został Seweryn Oleszczyński, dzięki któremu udoskonalono cynkografię w zakładzie i zastosowano po raz pierwszy druk anastatyczny w 1849 roku. W 1890 roku drukarnie przejął Władysław Łazarski

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Barbara Bieńkowska, Elżbieta Maruszak, Książka na przestrzeni dziejów, Warszawa: wyd. Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, 2005, ISBN 83-88581-21-X, OCLC 69448988.