Dunker – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dunker
Ilustracja
Dunker
Inne nazwy

Gończy norweski, Norwegian Hound

Kraj pochodzenia

Norwegia[1]

Wymiary
Wysokość

50 - 55 cm (psy),
47 - 53 (suki)

Masa

16 - 22 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VI, sekcja1.2,
numer wzorca 203

Dunkerrasa psa, należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do podsekcji psów gończych o średniej wielkości. Podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny

[edytuj | edytuj kod]

Rasa powstała w XIX wieku w wyniku krzyżowania przez norweskiego hodowcę, Wilhelma Dunkera, rosyjskiego gończego, arlekina z gończymi o doskonałym węchu.

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Umaszczenie jest najczęściej płowe z charakterystycznym czaprakiem na tułowiu barwy czarnej lub marmurkowej z błękitem. Sierść gęsta i krótka. Głowa wydłużona z umiarkowanym przełomem czołowym. Długie, cienkie, płasko zwisające uszy. Ciemne, spokojne oczy. Mocne nogi, zwarte stopy i mocny, prosty ogon.

Zachowanie i charakter

[edytuj | edytuj kod]

Inteligentny, przyjazny i wytrzymały.

Użytkowość

[edytuj | edytuj kod]

Wykorzystywana do polowań na króliki, podczas których wykorzystuje głównie węch. Może pracować w zróżnicowanym terenie, nawet przy bardzo niskich temperaturach.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 241.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 83-7079-672-9.
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 148. ISBN 83-7073-122-8.
  • David Alderton „’’Psy’’”, Wiedza i życie, Warszawa 2006