Dworzec autobusowy w Toruniu (1938–2008) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Budynek dworca widziany od strony zachodniej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. Dąbrowskiego 8-24 |
Typ budynku | dworzec autobusowy |
Architekt | Zbigniew Wahl |
Ukończenie budowy | 1938 |
Zniszczono | 2008 |
Położenie na mapie Torunia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°00′57″N 18°36′28″E/53,015833 18,607778 |
Dworzec autobusowy w Toruniu – niezachowany modernistyczny dworzec PKS, znajdujący się przy ul. Dąbrowskiego 8-24 w Toruniu[1][2]. Został zaprojektowany przez architekta miejskiego Zbigniewa Wahla[1]. Budynek oddano do użytku w 1938 roku. Mieścił się na terenie XIX-wiecznej fabryki maszyn rolniczych Drewitza[2]. W chwili oddania do użytku był najnowocześniejszym w Polsce dworcem autobusowym krytym peronami[3]. W połowie 2008 roku budynek wyburzono. Decyzja o rozbiórce spotkała się z krytyką ze stroną mieszkańców miasta. Obecnie na miejscu dawnego dworca mieści się stacja benzynowa i supermarket[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Marek Nienartowicz: Ten architekt zasługuje na pamięć. nowosci.com.pl, 2008-06-16. [dostęp 2023-12-07].
- ↑ a b c Zabytkowy Toruń zburzony po 1989 r.. turystyka.torun.pl. [dostęp 2023-12-07].
- ↑ Wielkie budowle międzywojennego Torunia do teraz robią wrażenie. torun.wyborcza.pl, 2019-06-11. [dostęp 2023-12-07].