Dziubałek gajowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Anthocoris nemorum[1] | |
Linnaeus, 1761 | |
Dziubałek gajowy | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek | dziubałek gajowy |
Dziubałek gajowy (Anthocoris nemorum) – gatunek drapieżnego owada z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych (Heteroptera), z rodziny dziubałkowatych (Anthocoridae). Występuje w prawie całej Europie, w wielu miejscach pospolity. W Polsce najliczniejszy gatunek z rodzaju Anthocoris.
Przebywa zarówno na drzewach jak i roślinach zielnych, z których preferuje pokrzywy. Na drzewach przebywa w pobliżu kwiatów i owoców. Zarówno owady dorosłe (imago) jak i nimfy żywią się drobnymi owadami, przede wszystkim mszycami[2]. Potrafi także boleśnie nakłuwać ludzką skórę. Owady dorosłe występują od lipca do maja roku następnego. W ciągu roku przychodzą na świat dwa-trzy pokolenia[3].
Długość 3,5-4,5 mm[3][2]. Skórzasta nasada pierwszej pary skrzydeł koloru brązowego, dalej przepasana czarną, nieregularną wstęgą, a na końcu błoniasta, barwy mlecznej z niewyraźnym rysunkiem. Pomiędzy oczami złożonymi posiada dwa przyoczka[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anthocoris nemorum. [w:] Fauna Europaea. [dostęp 2012-01-23]. (ang.).
- ↑ a b Świat zwierząt. Ladislav Korbel (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 1993, s. 108-109. ISBN 83-7073-036-1.
- ↑ a b c Heiko Bellmann: Atlas owadów. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2010, s. 54-55. ISBN 978-83-7243-794-5.