E2F – Wikipedia, wolna encyklopedia

E2F – oznaczenie rodziny czynników transkrypcyjnych w wyższych komórkach eukariotycznych. W skład tej rodziny wchodzą następujące białka:

• aktywatory – E2F1, E2F2 i E2F3a oraz
• inhibitory – E2F3b, E2F4-8.

Wszystkie z nich biorą udział w regulacji cyklu komórkowego, a w szczególności przejścia fazowego G1/S.

Sekwencja Homo sapiens mRNA E2F1 lub

• białka E2F1 z bazy danach NCBI.

• Cykl komórkowy: CCNA1,2, CCND1,2, CDK2, MYB, E2F1,2,3, TFDP1, CDC25A
• Regulatory negatywne: E2F7, RB1, TP107, TP21
• Checkpoints: TP53, BRCA1 i BRCA2, BUB1
• Apoptoza: TP73, APAF1, CASP3,7,8, MAP3K5,14
• Synteza nukleotydów: thymidine kinase (tk), thymidylate synthase (ts), DHFR
• Naprawa DNA: BARD1, RAD51, UNG1,2
• Duplikacja DNA: PCNA, histon H2A, DNA pol${\displaystyle \alpha }$ i ${\displaystyle \delta ,}$ RPA1,2,3, CDC6, MCM2,3,4,5,6,7

• Cobrinik, David. Pocket proteins and cell cycle control. Oncogene. 2005 Apr 18;24(17):2796-809.
• Maiti, Baidehi et al. Cloning and Characterization of Mouse E2F8, a Novel Mammalian E2F Family Member Capable of Blocking Cellular Proliferation. J. Biol. Chem. 2005, Vol. 280, Issue 18, 18211–18220.