Eberhard (herb szlachecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eberhard (Eberhardt) – odmiana herbu szlacheckiego Radwan^[1].

Opis herbu

W polu czarnym, na kościelnej chorągwi srebrnej o trzech polach ze złotymi końcami, razem klin tworzącymi, trzy złote obrączki.

Klejnot: godło bez obrączek na opak.

Labry: czarne podbite srebrem^[1]^[2].

Nadany w 1775 Zygmuntowi Eberhardowi^[1].

Eberhard^[3]

↑ ^a ^b ^c S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 128.
↑ Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 122.
↑ S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. V. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 193.

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna