Edson Álvarez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edson Álvarez
Ilustracja
Edson Álvarez (2023)
Pełne imię i nazwisko

Edson Omar Álvarez Velázquez

Data i miejsce urodzenia

24 października 1997
Tlalnepantla de Baz

Wzrost

190 cm

Pozycja

pomocnik, obrońca

Informacje klubowe
Klub

West Ham United

Numer w klubie

19

Kariera juniorska
Lata Klub
2013–2016 América
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2016–2019 América 86 (5)
2019–2023 Ajax 98 (10)
2023– West Ham United 25 (1)
W sumie: 209 (16)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2017  Meksyk U-20 10 (1)
2017–  Meksyk 76 (4)
W sumie: 86 (5)
  1. Aktualne na: 30 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 30 marca 2024.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
złoto Stany Zjednoczone/Kostaryka/Kanada 2019
złoto Stany Zjednoczone/Kanada 2023
srebro Stany Zjednoczone 2021

Edson Omar „Machín” Álvarez Velázquez (ur. 24 października 1997 w Tlalnepantla de Baz) – meksykański piłkarz występujący na pozycji defensywnego pomocnika lub środkowego obrońcy, reprezentant Meksyku, od 2023 roku zawodnik angielskiego West Hamu United.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Álvarez pochodzi z miejscowości Tlalnepantla de Baz w stanie Meksyk, oddalonej o 15 kilometrów od stołecznego miasta Meksyk. Jego rodzice prowadzili sklep z odzieżą sportową; ojciec i starszy brat w przeszłości występowali na poziomie trzeciej i czwartej ligi meksykańskiej[1]. Przez pewien czas terminował w czołowej w Meksyku akademii juniorskiej klubu CF Pachuca, do której sprowadził go znany skaut Ángel „Coca” González (odkrywca talentów m.in. Cuauhtémoca Blanco, Héctora Herrery czy Hirvinga Lozano)[2]. Został jednak skreślony w wieku czternastu lat ze względu na zbyt niski wzrost[3]. Jako szesnastolatek udał się na testy do krajowego potentata – stołecznego Club América i po trzymiesięcznym okresie próbnym został przyjęty do tego klubu[1]. Tam spędził kolejne kilka sezonów w drużynach młodzieżowych (kilkakrotnie trenował również z seniorskim zespołem pod okiem Gustavo Matosasa)[4]. W pierwszej drużynie zadebiutował za kadencji trenera Ignacio Ambríza, w 24 sierpnia 2016 w meczu z Mineros (2:0) w krajowym pucharze.

Szansę na regularne występy zaczął otrzymywać już dwa miesiące później, po przyjściu do klubu szkoleniowca Ricardo La Volpe. W Liga MX zadebiutował 29 października 2016 w wygranym 3:1 spotkaniu z Santosem Laguna. Mimo młodego wieku od razu wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie – imponował kryciem, wyprowadzaniem piłki, determinacją i płynnym przemieszczaniem się z linii obrony do środka pola (w stosowanej przez trenera taktyce 5-3-2)[5], zaś La Volpe porównał jego styl gry do Franza Beckenbauera[6]. W swoim premierowym, jesiennym sezonie Apertura 2016 wywalczył z Américą wicemistrzostwo Meksyku; pierwszego gola w dorosłej karierze strzelił 15 grudnia 2016 w zremisowanym 1:1 (0:3 k) finale ligi z Tigres UANL. W tym samym miesiącu wziął udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, gdzie odpadł ze swoją drużyną po porażce w półfinale z późniejszym triumfatorem – Realem Madryt (0:2) i zajął ostatecznie czwarte miejsce.

W sezonie Apertura 2018 jako ważny piłkarz zdobył z drużyną Miguela Herrery mistrzostwo Meksyku. Został wówczas bohaterem finałowego spotkania z Cruz Azul (2:0) – strzelił w nim dwa gole, które zapewniły Américe tytuł[7]. Był z powodzeniem wystawiany przez Herrerę zarówno na pozycji środkowego obrońcy, jak i defensywnego pomocnika[8]. W wiosennym sezonie Clausura 2019 zdobył natomiast ze stołecznym zespołem puchar Meksyku – Copa MX. Ogółem w barwach Amériki spędził trzy lata, a jego udane występy zaowocowały ofertami z klubów z Europy[9].

W lipcu 2019 Álvarez za sumę 15 milionów euro przeszedł do ówczesnego mistrza Holandii i półfinalisty Ligi Mistrzów UEFA – zespołu AFC Ajax. Z klubem z Amsterdamu podpisał pięcioletnią umowę[10], media prezentowały go jako potencjalnego następcę Matthijsa de Ligta[11]. W Eredivisie zadebiutował 17 sierpnia 2019 w wygranym 4:1 meczu z VVV Venlo, natomiast pierwszą bramkę zdobył jedenaście dni później w konfrontacji z cypryjskim APOEL-em (2:0) w rundzie play-off Ligi Mistrzów.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2017 Álvarez został powołany przez Marco Antonio Ruiza do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa CONCACAF U-20. Na kostarykańskich boiskach był liderem formacji defensywnej; rozegrał wszystkie pięć spotkań w pełnym wymiarze czasowym i po zakończeniu rozgrywek znalazł się w ogłoszonej przez CONCACAF najlepszej jedenastce turnieju[12]. Jego drużyna odpadła natomiast z rozgrywek w rundzie finałowej. Dwa miesiące później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Korei Płd, gdzie stworzył duet stoperów z Juanem Agüayo i wystąpił we wszystkich możliwych pięciu meczach od pierwszej do ostatniej minuty. Strzelił także gola w konfrontacji fazy grupowej z Vanuatu (3:2), zaś Meksykanie odpadli z młodzieżowego mundialu w ćwierćfinale, przegrywając z późniejszym zwycięzcą turnieju – Anglią (0:1).

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Álvarez zadebiutował za kadencji selekcjonera Juana Carlosa Osorio, 8 lutego 2017 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Islandią. Po upływie pięciu miesięcy został powołany na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie wystąpił we wszystkich pięciu spotkaniach (z czego w czterech w wyjściowym składzie) i 16 lipca w wygranym 2:0 spotkaniu fazy grupowej z Curaçao strzelił pierwszego gola w dorosłej kadrze. Meksykanie odpadli natomiast z rozgrywek po półfinałowej porażce z Jamajką (0:1). W czerwcu 2018 znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata w Rosji. Tam był podstawowym piłkarzem kadry, rozgrywając wszystkie cztery mecze (z czego trzy w pierwszym składzie) na pozycji prawego obrońcy[13]; w ostatnim meczu fazy grupowej ze Szwecją (0:3) zdobył bramkę samobójczą. Podopieczni Osorio zakończyli swój udział w mundialu na 1/8 finału, gdzie ulegli Brazylii (0:2).

W czerwcu 2019 Álvarez został powołany przez Gerardo Martino na swój kolejny Złoty Puchar CONCACAF, gdzie rozegrał pięć z sześciu możliwych meczów (wszystkie z nich w pełnym wymiarze czasowym), tym razem jako defensywny pomocnik. Meksykanie spisali się wówczas lepiej niż uprzednio, triumfując w rozgrywkach po finałowym zwycięstwie nad USA (1:0).

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
América 2016–2017 Meksyk Liga MX 21 2 6 0 KMŚ 1 0 28 2
2017–2018 Meksyk 31 0 4 0 LMC 4 0 39 0
2018–2019 Meksyk 34 3 12 0 46 3
Ajax 2019–2020 Holandia Eredivisie 12 0 3 0 LM + LE 8 2 23 2
2020–2021 Holandia
Ogółem
Meksyk 86 5 22 0 KMŚ + LMC 5 0 113 5
Holandia 12 0 3 0 LM + LE 8 2 23 2
Ogółem 98 5 25 0 KMŚ + LMC + LM + LE 13 2 136 7

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Kraj Rok Towarzysko Eliminacje Turnieje Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Meksyk Meksyk 2017 2 0 2 0 ZPC 5 1 9 1
Meksyk 2018 7 0 4 0 11 0
Meksyk 2019 4 0 ZPC + LNC 7 1 11 1
Meksyk 2020 0 0
Ogółem 13 0 2 0 ZPC + + LNC 16 2 31 2

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b León Lecanda: Edson Álvarez, un águila de calle. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 5 listopada 2016. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  2. Omar Flores A., Alberto Aceves H.: Tesoros de la 'Coca'. [w:] Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 10 marca 2017. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  3. Causa y efecto de… Édson Álvarez. [w:] Fútbol Total [on-line]. futboltotal.com.mx, 12 lipca 2017. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  4. Eduardo Domínguez: Edson Álvarez, a paso firme. [w:] Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 7 grudnia 2016. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  5. Antonio González Acosta: El Ojeador XXVII: Edson Álvarez. [w:] Rectangulo Verde [on-line]. rectanguloverde.com, 19 grudnia 2016. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  6. José Manuel Mota Fernández: La Volpe compara a Edson Álvarez con Beckenbauer. [w:] Don Balón [on-line]. donbalon.com, 20 stycznia 2017. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  7. Así fue el doblete de Edson Álvarez en la Gran Final Cruz Azul vs América. [w:] El Universal [on-line]. eluniversal.com.mx, 16 grudnia 2018. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  8. Edson Álvarez, un proceso alterado. [w:] Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 16 grudnia 2018. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  9. De Europa llegaron ofertas formales por Edson Álvarez. [w:] TUDN [on-line]. tudn.com, 5 lipca 2019. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  10. Edson Álvarez es presentado por el Ajax de Amsterdam. [w:] Marca [on-line]. marca.com, 22 lipca 2019. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  11. Edson Álvarez por fin podría tomar el rol que dejó De Ligt si es que sale Veltman. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 5 lipca 2020. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  12. TSG announces CU20 Best XI, Awards. [w:] CONCACAF [on-line]. concacaf.com, 6 marca 2017. [dostęp 2018-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 marca 2017)]. (ang.).
  13. Edson Álvarez se iría a Holanda. [w:] Juanfutbol [on-line]. juanfutbol.com, 7 lipca 2019. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]