Edson Álvarez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edson Álvarez
Ilustracja
Edson Álvarez (2023)
Pełne imię i nazwisko

Edson Omar Álvarez Velázquez

Data i miejsce urodzenia

24 października 1997
Tlalnepantla de Baz

Wzrost

190 cm

Pozycja

pomocnik, obrońca

Informacje klubowe
Klub

West Ham United

Numer w klubie

19

Kariera juniorska
Lata Klub
Pachuca
2013–2016 América
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2016–2019 América 86 (5)
2019–2023 Ajax 98 (10)
2023– West Ham United 55 (1)
W sumie: 239 (16)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2017  Meksyk U-20 10 (1)
2017–  Meksyk 85 (4)
W sumie: 95 (5)
  1. Aktualne na: 5 kwietnia 2025. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 5 kwietnia 2025.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
złoto Stany Zjednoczone/Kostaryka/Kanada 2019
złoto Stany Zjednoczone/Kanada 2023
srebro Stany Zjednoczone 2021
Liga Narodów CONCACAF
złoto Stany Zjednoczone 2025
srebro Stany Zjednoczone 2021
srebro Stany Zjednoczone 2024
brąz Stany Zjednoczone 2023

Edson Omar „Machín” Álvarez Velázquez (ur. 24 października 1997 w Tlalnepantla de Baz) – meksykański piłkarz występujący na pozycji defensywnego pomocnika lub środkowego obrońcy, reprezentant Meksyku, od 2023 roku zawodnik angielskiego West Hamu United.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Álvarez pochodzi z miejscowości Tlalnepantla de Baz w stanie Meksyk, oddalonej o 15 kilometrów od stołecznego miasta Meksyk. Jego rodzice prowadzili sklep z odzieżą sportową; ojciec i starszy brat w przeszłości występowali na poziomie trzeciej i czwartej ligi meksykańskiej[1]. Przez pewien czas terminował w czołowej w Meksyku akademii juniorskiej klubu CF Pachuca, do której sprowadził go znany skaut Ángel „Coca” González (odkrywca talentów m.in. Cuauhtémoca Blanco, Héctora Herrery czy Hirvinga Lozano)[2]. Został jednak skreślony w wieku czternastu lat ze względu na zbyt niski wzrost[3]. Jako szesnastolatek udał się na testy do krajowego potentata – stołecznego Club América i po trzymiesięcznym okresie próbnym został przyjęty do tego klubu[1]. Tam spędził kolejne kilka sezonów w drużynach młodzieżowych (kilkakrotnie trenował również z seniorskim zespołem pod okiem Gustavo Matosasa)[4]. W pierwszej drużynie zadebiutował za kadencji trenera Ignacio Ambríza, w 24 sierpnia 2016 w meczu z Mineros (2:0) w krajowym pucharze.

Szansę na regularne występy zaczął otrzymywać już dwa miesiące później, po przyjściu do klubu szkoleniowca Ricardo La Volpe. W Liga MX zadebiutował 29 października 2016 w wygranym 3:1 spotkaniu z Santosem Laguna. Mimo młodego wieku od razu wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie – imponował kryciem, wyprowadzaniem piłki, determinacją i płynnym przemieszczaniem się z linii obrony do środka pola (w stosowanej przez trenera taktyce 5-3-2)[5], zaś La Volpe porównał jego styl gry do Franza Beckenbauera[6]. W swoim premierowym, jesiennym sezonie Apertura 2016 wywalczył z Américą wicemistrzostwo Meksyku; pierwszego gola w dorosłej karierze strzelił 15 grudnia 2016 w zremisowanym 1:1 (0:3 k) finale ligi z Tigres UANL. W tym samym miesiącu wziął udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, gdzie odpadł ze swoją drużyną po porażce w półfinale z późniejszym triumfatorem – Realem Madryt (0:2) i zajął ostatecznie czwarte miejsce.

W sezonie Apertura 2018 jako ważny piłkarz zdobył z drużyną Miguela Herrery mistrzostwo Meksyku. Został wówczas bohaterem finałowego spotkania z Cruz Azul (2:0) – strzelił w nim dwa gole, które zapewniły Américe tytuł[7]. Był z powodzeniem wystawiany przez Herrerę zarówno na pozycji środkowego obrońcy, jak i defensywnego pomocnika[8]. W wiosennym sezonie Clausura 2019 zdobył natomiast ze stołecznym zespołem puchar Meksyku – Copa MX. Ogółem w barwach Amériki spędził trzy lata, a jego udane występy zaowocowały ofertami z klubów z Europy[9].

W lipcu 2019 Álvarez za sumę 15 milionów euro przeszedł do ówczesnego mistrza Holandii i półfinalisty Ligi Mistrzów UEFA – zespołu AFC Ajax. Z klubem z Amsterdamu podpisał pięcioletnią umowę[10], media prezentowały go jako potencjalnego następcę Matthijsa de Ligta[11]. W Eredivisie zadebiutował 17 sierpnia 2019 w wygranym 4:1 meczu z VVV Venlo, natomiast pierwszą bramkę zdobył jedenaście dni później w konfrontacji z cypryjskim APOEL-em (2:0) w rundzie play-off Ligi Mistrzów.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2017 Álvarez został powołany przez Marco Antonio Ruiza do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa CONCACAF U-20. Na kostarykańskich boiskach był liderem formacji defensywnej; rozegrał wszystkie pięć spotkań w pełnym wymiarze czasowym i po zakończeniu rozgrywek znalazł się w ogłoszonej przez CONCACAF najlepszej jedenastce turnieju[12]. Jego drużyna odpadła natomiast z rozgrywek w rundzie finałowej. Dwa miesiące później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Korei Płd, gdzie stworzył duet stoperów z Juanem Agüayo i wystąpił we wszystkich możliwych pięciu meczach od pierwszej do ostatniej minuty. Strzelił także gola w konfrontacji fazy grupowej z Vanuatu (3:2), zaś Meksykanie odpadli z młodzieżowego mundialu w ćwierćfinale, przegrywając z późniejszym zwycięzcą turnieju – Anglią (0:1).

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Álvarez zadebiutował za kadencji selekcjonera Juana Carlosa Osorio, 8 lutego 2017 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Islandią. Po upływie pięciu miesięcy został powołany na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie wystąpił we wszystkich pięciu spotkaniach (z czego w czterech w wyjściowym składzie) i 16 lipca w wygranym 2:0 spotkaniu fazy grupowej z Curaçao strzelił pierwszego gola w dorosłej kadrze. Meksykanie odpadli natomiast z rozgrywek po półfinałowej porażce z Jamajką (0:1). W czerwcu 2018 znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata w Rosji. Tam był podstawowym piłkarzem kadry, rozgrywając wszystkie cztery mecze (z czego trzy w pierwszym składzie) na pozycji prawego obrońcy[13]; w ostatnim meczu fazy grupowej ze Szwecją (0:3) zdobył bramkę samobójczą. Podopieczni Osorio zakończyli swój udział w mundialu na 1/8 finału, gdzie ulegli Brazylii (0:2).

W czerwcu 2019 Álvarez został powołany przez Gerardo Martino na swój kolejny Złoty Puchar CONCACAF, gdzie rozegrał pięć z sześciu możliwych meczów (wszystkie z nich w pełnym wymiarze czasowym), tym razem jako defensywny pomocnik. Meksykanie spisali się wówczas lepiej niż uprzednio, triumfując w rozgrywkach po finałowym zwycięstwie nad USA (1:0).

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
América 2016–2017 Meksyk Liga MX 21 2 6 0 KMŚ 1 0 28 2
2017–2018 Meksyk 31 0 4 0 LMC 4 0 39 0
2018–2019 Meksyk 34 3 12 0 46 3
Ajax 2019–2020 Holandia Eredivisie 12 0 3 0 LM + LE 8 2 23 2
2020–2021 Holandia
Ogółem
Meksyk 86 5 22 0 KMŚ + LMC 5 0 113 5
Holandia 12 0 3 0 LM + LE 8 2 23 2
Ogółem 98 5 25 0 KMŚ + LMC + LM + LE 13 2 136 7

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Kraj Rok Towarzysko Eliminacje Turnieje Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Meksyk Meksyk 2017 2 0 2 0 ZPC 5 1 9 1
Meksyk 2018 7 0 4 0 11 0
Meksyk 2019 4 0 ZPC + LNC 7 1 11 1
Meksyk 2020 0 0
Ogółem 13 0 2 0 ZPC + + LNC 16 2 31 2

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b León Lecanda: Edson Álvarez, un águila de calle. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 5 listopada 2016. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  2. Omar Flores A., Alberto Aceves H.: Tesoros de la 'Coca'. [w:] Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 10 marca 2017. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  3. Causa y efecto de… Édson Álvarez. [w:] Fútbol Total [on-line]. futboltotal.com.mx, 12 lipca 2017. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  4. Eduardo Domínguez: Edson Álvarez, a paso firme. [w:] Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 7 grudnia 2016. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  5. Antonio González Acosta: El Ojeador XXVII: Edson Álvarez. [w:] Rectangulo Verde [on-line]. rectanguloverde.com, 19 grudnia 2016. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  6. José Manuel Mota Fernández: La Volpe compara a Edson Álvarez con Beckenbauer. [w:] Don Balón [on-line]. donbalon.com, 20 stycznia 2017. [dostęp 2018-01-19]. (hiszp.).
  7. Así fue el doblete de Edson Álvarez en la Gran Final Cruz Azul vs América. [w:] El Universal [on-line]. eluniversal.com.mx, 16 grudnia 2018. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  8. Edson Álvarez, un proceso alterado. [w:] Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 16 grudnia 2018. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  9. De Europa llegaron ofertas formales por Edson Álvarez. [w:] TUDN [on-line]. tudn.com, 5 lipca 2019. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  10. Edson Álvarez es presentado por el Ajax de Amsterdam. [w:] Marca [on-line]. marca.com, 22 lipca 2019. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  11. Edson Álvarez por fin podría tomar el rol que dejó De Ligt si es que sale Veltman. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 5 lipca 2020. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).
  12. TSG announces CU20 Best XI, Awards. [w:] CONCACAF [on-line]. concacaf.com, 6 marca 2017. [dostęp 2018-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 marca 2017)]. (ang.).
  13. Edson Álvarez se iría a Holanda. [w:] Juanfutbol [on-line]. juanfutbol.com, 7 lipca 2019. [dostęp 2020-07-31]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]