Edu Marangon – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Carlos Eduardo Marangon | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Edu Marangon, właśc. Carlos Eduardo Marangon (ur. 15 lutego 1963 w São Paulo) – piłkarz brazylijski, występujący podczas kariery na pozycji ofensywnego pomocnika.
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę piłkarską Edu Marangon zaczął w klubie Portuguesie São Paulo w 1984 roku. W lidze brazylijskiej zadebiutował 29 stycznia 1984 w zremisowanym 0-0 meczu z Santa Cruz Recife[1]. W 1988 roku wyjechał do Europy do Torino FC. W Turynie spędził sezon, w którym rozegrał 22 mecze i strzelił dwie bramki. W 1989 roku przeszedł do portugalskiego FC Porto. Był to nieudany transfer, gdyż Edu rozegrał tylko dwa mecze ligowe i miał minimalny udział w mistrzostwie Portugalii 1990.
W 1990 roku powrócił do Brazylii i został zawodnikiem CR Flamengo. Z Flamengo szybko odszedł do Santosu FC, w którym grał w latach 1990–1991. W latach 1991–1992 występował w SE Palmeiras, z którego wyjechał do nowo utworzonej J-League do Yokohamy Flugels. Z Yokohamą zdobył Puchar Cesarza w 1993 oraz Azjatycki Puchar Zdobywców Pucharów 1995. W 1995 roku występował w Urugwaju w Nacionalu Montevideo. W 1996 roku występował w SC Internacional oraz Coritibie.
W Coritibie 17 listopada 1996 w wygranym 2-0 meczu z Grêmio Porto Alegre Edu rozegrał ostatni mecz w lidze brazylijskiej[2]. W lidze brazylijskiej rozegrał 94 mecze i strzelił 10 bramek. Karierę zakończył w Bragantino Bragança Paulista w 1997 roku.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W reprezentacji Brazylii Edu Marangon zadebiutował 19 maja 1987 w zremisowanym 1-1 meczu z reprezentacją Anglii podczas Stanley Rous Cup, który Brazylia zdobyła. W tym samym roku Edu brał udział w Copa América 1987, na którym Brazylia odpadła w fazie grupowej. Edu wystąpił w obu meczach Brazylii z Wenezuelą (bramka w 33 min.) oraz Chile. Na następny meczu Edu musiał czekać trzy lata do 13 grudnia 1990, kiedy to wystąpił w zremisowanym 0-0 meczu z reprezentacją Meksyku, który był jego ostatnim meczem w reprezentacji.
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]Po zakończeniu kariery piłkarskiej Edu Marangon został trenerem. Prowadził m.in. Internacional Limeira i trzykrotnie Juventus São Paulo.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 11-12 2004, Historia meczów reprezentacji Brazylii 1957–2004, Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, s. 47–48, 54.