Edward Goldberg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Goldberg

Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1842 Warszawa
Data śmierci	10 kwietnia 1928
Zawód, zajęcie	architekt
Multimedia w Wikimedia Commons

Edward Goldberg (ur. 26 stycznia 1842 w Warszawie, zm. 10 kwietnia 1928) – polski architekt.

Po ukończeniu gimnazjum realnego rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Szkoły Sztuk Pięknych, od 1862 przez dwa lata uczył się w Szkole Głównej. W 1864 wyjechał do Berlina, gdzie kontynuował naukę w Królewskiej Akademii Budownictwa. Był zatrudniony przy budowie gmachu teatralnego w Lipsku, a następnie wyjechał do Sankt Petersburga, gdzie studiował w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1868 otrzymał dyplom budowniczego III klasy i wyjechał do Warszawy, gdzie pod kierunkiem Juliana Ankiewicza pracował przy budowie kamienic przy ulicy Instytutowej (Jana Matejki). Następnie został zatrudniony w charakterze budowniczego w departamencie ceł Ministerstwa Finansów, później w komitecie techniczno-budowlanych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od 1883 mieszkał na stałe w Warszawie i wykładał konstrukcje budowlane w Szkole Technicznej Wawelberga i Rotwanda.

• Projekt domu zdrojowego w Warmbrunn (Cieplice Śląskie-Zdrój), 1 nagroda;
• Komory celne w Sewastopolu i Jałcie;
• Muzeum celne w Sankt Petersburgu;
• Pałac Feldmarszałka Milutina na Krymie;
• Pałac Cockerilla w Liège;
• Pałac Charliera w Liège;
• Kaplica pułku grenadierów lejbgwardii w Sankt Petersburgu;
• Kolonia robotnicza im. Wawelberga w Warszawie;
• Ochronka dla dzieci żydowskich im. M. Krola w Warszawie;
• Ochronka dla dzieci żydowskich im. M. Rotwandowej w Warszawie;
• gmach Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców m. Warszawy róg ulic Prostej i Walicowa w Warszawie (nie istnieje);
• Osiedle dla rodzin żydowskich w Wilnie;
• Zabudowa ulicy Jana Matejki w Warszawie;
• Kamienica Taubenhausa w Warszawie;
• Kamienica Dobry Nowińskiej przy ulicy Nowiniarskiej 1/5 w Warszawie.

• Gimnazjum w Kerczu;
• Dworzec centralny w Brześciu nad Bugiem;
• Dworzec Główny w Warszawie;
• Klub angielski w Jekaterynosławiu.

• Stanisław Łoza, Architekci i budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954, s. 96.

• Володимир Тимофієнко, Зодчі України кінця XVIII – початку XX століть. Біографічний довідник (ukr.)