Edwin Roberts – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 12 sierpnia 1941 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 173 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Edwin Anthony Roberts (ur. 12 sierpnia 1941 w Belmont, przedmieściu Port-of-Spain[1]) – trynidadzko-tobagijski lekkoatleta, sprinter, dwukrotny medalista olimpijski z Tokio.
Pierwsze sukcesy międzynarodowe odniósł na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1962 w Kingston, gdzie zdobył srebrne medale w sztafecie 4 × 100 metrów i sztafecie 4 × 400 m oraz brązowy w biegu na 200 metrów[2]. Wystąpił na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1962 w Perth, gdzie odpadł w ćwierćfinałach biegów na 100 jardów i na 220 jardów[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio wywalczył brązowe medale w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów (biegła w składzie: Edwin Skinner, Kent Bernard, Roberts i Wendell Mottley)[1]. Na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1966 w San Juan został mistrzem w biegu na 200 metrów, a wicemistrzem w biegu na 100 metrów i w sztafetach 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów[2]. Podczas igrzysk Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 w Kingston zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 440 jardów, srebrny w biegu na 220 jardów i brązowy w biegu na 100 jardów[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zajął 4. miejsce w biegu na 200 metrów, 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów odpadł w półfinale[1]. Podczas igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu zdobył srebrne medale na 200 m i w sztafecie 4 × 400 m[3]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1971 w Cali zdobył brązowe medale w tych konkurencjach[4].
Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium, gdzie odpadł w ćwierćfinale biegu na 200 m, a w sztafecie 4 × 400 m w finale zajął 8. miejsce. Wkrótce potem zakończył karierę zawodniczą[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Edwin Roberts [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-01] (ang.).
- ↑ a b Central American and Caribbean Games (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-21] (ang.).
- ↑ a b c Edwin Anthony Roberts [online], commonwealthgames.com [dostęp 2020-08-01] (ang.).
- ↑ Pan American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-21] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ronald C. Emrit , Edwin Roberts na stronie Best of Trinidad [online] [dostęp 2014-04-21] (ang.).
- Edwin Roberts, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2014-04-21] (ang.).
- Profil zawodnika w bazie all-athletics.com [online] [dostęp 2020-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-22] (ang.).