Ejalet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ejalet (ar.) – jednostka administracyjna w Imperium osmańskim odpowiadające polskim województwom, którą rządził pasza z tytułem wali (tur. vali), który oznaczał "gubernatora", "namiestnika". Każdy ejalet dzielił się na sandżaki.

• Zygmunt Abrahamowicz (red.), Księga podróży Ewliji Czelebiego, Książka i Wiedza 1969.