Elektrownia jądrowa Monju – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elektrownia jądrowa Monju

Elektrownia jądrowa Monju (jap. もんじゅ)japońska eksperymentalna elektrownia jądrowa z reaktorem powielającym. Położona nieopodal miasta Tsuruga, w prefekturze Fukui, znajduje się na terenie quasi-parku narodowego Wakasawan. Właścicielem i operatorem jest Japońska Agencja Energii Atomowej. Teren elektrowni obejmuje 1,08 km². Budynki zajmują 28 678 m² i mają powierzchnię użytkową 104 680 m². Zakład zatrudniał w 2005 roku 368 pracowników[1]. Monju stanowi ważny krok w rozwoju japońskiego programu budowy reaktorów powielających.

Reaktor pozostawał wyłączony między 24 listopada 1995 a 8 maja 2010 z powodu awarii. Pierwotnie miał zostać ponownie włączony w 2000 roku, ale proces opóźnił trwający 5 lat proces sądowy, a następnie seria innych usterek i niedociągnięć technicznych.

Reaktor

[edytuj | edytuj kod]

Jedynym reaktorem elektrowni jest chłodzony ciekłym sodem reaktor prędki powielający (SFR), wykorzystujący paliwo MOX (Pu02-UO2). Reaktor wykorzystuje konstrukcję pętlową, z trzema pętlami chłodzenia.

Nazwa bloku Typ reaktora Producent Rozpoczęcie budowy Stan krytyczny Włącz. do sieci Moc elektr. netto (MW) Moc elektr. brutto (MW) Moc termiczna (MW) L. zestaw. paliw. Koszt całk. bloku
Monju SFR Power Reactor and Nuclear Fuel Development 5 stycznia 1986 4 maja 1994 29 sierpnia 1994 280 714

Nazwa elektrowni i reaktora nawiązuje do buddyjskiego bóstwa Manjushri.

Pierwszy załadunek paliwa przeprowadzono w październiku 1993. Stan krytyczny osiągnięto 4 maja 1994. Pracę z pełną mocą przewidywano na czerwiec 1996, ale wyciek sodu uniemożliwił to.

Podstawowe dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Wymiary rdzenia:
    • Ekwiwalent średnicy: 1,79 m
    • Wysokość: 0,93 m
  • Poziom wzbogacenia plutonem rozszczepialnym (rdzeń wewnętrzny / rdzeń zewnętrzny), w procentach:
    • Poziom początkowy: 15 / 20
    • Poziom podtrzymujący: 16 / 21
  • Masa wsadu paliwowego:
    • Rdzeń (U+Pu): 5,9 t
    • Płaszcz: 17,5 t
  • Maksymalne wypalenie paliwa: 80 000 MWd/t
  • Materiał koszulki paliwowej: SUS316
  • Wymiary koszulki paliwowej: 6,5 mm × 0,47 mm
  • Grubość płaszcza (górna/dolna/radialna): 0,30 m/0,35 m/0,30 m
  • Współczynnik powielania: 1,2
  • Wymiary zbiornika reaktora: 18 m wysokości / 7 m średnicy
  • Pierwotny obieg chłodzenia:
    • Masa chłodziwa: 760 t ciekłego sodu
    • Temp. chłodziwa na wlocie / wylocie reaktora: 397 °C / 529 °C
    • Tempo przepływu chłodziwa: 5100 ton/h/pętlę (3 pętle)
    • Prędkość przepływu chłodziwa na wlocie / wylocie: 6 m/s / 4 m/s
  • Wtórny obieg chłodzenia:
    • Masa chłodziwa: 760 t ciekłego sodu
    • Temp. chłodziwa na wlocie / wylocie IHX[2]: 325 °C / 505 °C
    • Tempo przepływu chłodziwa: 3 700 ton/h/pętlę (3 pętle)
    • Prędkość przepływu chłodziwa: 5 m/s
  • System parowy:
    • Tempo przepływu wody zasilającej: 1 137 t/h
    • Temp. pary na wlocie turbiny: 483 °C
    • Ciśnienie pary na wlocie turbiny: 12,7 MPa
    • Typ generatora pary: z cewką śrubową
  • System przeładunku paliwa: pojedynczy chwyt obrotowy z urządzeniem obsługi paliwa na wysięgniku stałym
  • Czas między przeładunkami: 6 miesięcy

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 事業所等一覧. 独立行政法人日本原子力研究開発機構, 2005-09. [dostęp 2011-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-20)]. (jap.).
  2. Intermediate Heat Exchanger - pośredni wymiennik ciepła

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]