Emilian Ścibor-Rylski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce śmierci |
---|
Emilian Ludwik z Wielkiego Rylska[1] herbu Ostoja (zm. 2 marca 1854 w Mchawie) – właściciel ziemski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Do końca życia był właścicielem majątków Bachlowa, Dziurdziów, Hoczew[2].
Był żonaty z Krystyną z domu Bogdanowicz, z którą miał córkę Emilię Julię Amalię (zm. 1899 w Sanoku), zamężną z Antonim Stupnickim[3][4].
Zmarł 2 marca 1854 w Mchawie[5][1]. Został pochowany w tamtejszej kaplicy grobowej[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Andrzej A. Zięba: Łazarz Bogdanowicz Rosko. wiki.ormianie.pl. [dostęp 2022-05-21].
- ↑ Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 7, 52, 65.
- ↑ Świadectwo urodzenia Michaliny Heleny Stupnickiej, w: Materiały po rodzinie Kaczorowskich 1893-1943, (zespół 11, sygn. 77), Archiwum Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, s. 17 .
- ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 299 (poz. 94).
- ↑ Edict. „Amtsblatt zur Lemberger Zeitung (Dziennik Urzędowy do Gazety Lwowskiej)”. Nr 80, s. 505, 6 kwietnia 1855. (niem.).