Piórolotek zwyczajny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piórolotek zwyczajny

Emmelina monodactyla
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	piórolotkowate
Rodzaj	Emmelina
Gatunek	piórolotek zwyczajny
Synonimy
Phalaena Alucita monodactyla Linnaeus, 1758 Pterophorus monodactylus f. rufa Dufrane, 1960
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Piórolotek zwyczajny (Emmelina monodactyla) – gatunek owada z rzędu motyli, należący do rodziny piórolotkowatych (Pterophoridae).

Ciało ma kolor jasnobrązowy, żółtawy, szarawy. Skrzydło przednie, długości ponad 1 cm, jest wąskie, palczasto rozszczepione, żółte lub szarobiałe. Tylne składa się z 3 szczeciniastych promieni; w spoczynku motyl ukrywa je pod przednim.

Piórolotek zwyczajny żyje w ogrodach i widnych lasach strefy umiarkowanej Europy. Jest pospolity, choć, podobnie jak jego kuzyn – piórolotek pięciopiór, często niedostrzegany.

Imago latają praktycznie cały rok - zazwyczaj spotykane są od marca do listopada, ale czasem również w pozostałych miesiącach. Gąsienice pojawiają się wiosną. Poczwarka nie tworzy oprzędu, najczęściej jest zawieszana nisko nad ziemią; początkowo ma kolor cielisty a później brunatnieje.

Gatunek jest ściśle związany z powojem polnym (Convolvulus arvensis).

• Emmelina monodactyla (Linnaeus, 1758). [w:] Motyle Europy [on-line]. [dostęp 2011-06-23]. (pol.).