Enterokliza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Enteroklizaradiologiczne badanie kontrastowe jelita cienkiego. Polega na podaniu poprzez zgłębnik umieszczony w okolicy przejścia dwunastnicy w jelito cienkie, 1000–2000 ml zawiesiny kontrastującej światło jelita (najczęściej składającej się z barytu lub metylocelulozy), a następnie wykonaniu tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Cieszanowski, Marek Gołębiowski, Zuzanna Aleksander-Markuszewska, Choroby układu pokarmowego. Badania obrazowe, [w:] Piotr Gajewski (red.), Interna Szczeklika 2019, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2019, ISBN 978-83-7430-591-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]