Eptatretus strickrotti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eptatretus strickrotti
Møller & Jones, 2007
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	bezżuchwowce
Gromada	śluzice
Rząd	śluzicokształtne
Rodzina	śluzicowate
Rodzaj	Eptatretus
Gatunek	Eptatretus strickrotti
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies

Eptatretus strickrotti – gatunek bezszczękowca z rodziny śluzicowatych (Myxinidae).

Płn-wsch. Pacyfik. Znana tylko z wyłowionego holotypu oraz kilku prawdopodobnych obserwacji.

Osiąga 31,4 cm długości całkowitej. Nieco odmienna od innych przedstawicieli rodzaju. Ciało silnie wydłużone, o wysokości 2,9% długości całkowitej. 12 par otworów skrzelowych. 119 gruczoły śluzowe w tym 18 przedskrzelowych, 12 skrzelowych, 70 tułowiowych i 19 ogonowych. Plamek ocznych brak.

Ubarwienie ciała różowe.

Występuje na głębokości 2100–2300 m (może nawet 2900 m). Jest pierwszą śluzicą znalezioną w pobliżu kominów hydrotermalnych, oraz jedną z 4 śluzic znalezionych na głębokości powyżej 2000 m.

• Eptatretus strickrotti. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 9 stycznia 2014]