Erik de Bruin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Erik de Bruin
Ilustracja
Erik de Bruin, 1984
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1963
Hardinxveld-Giessendam

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Mistrzostwa świata
srebro Tokio 1991 rzut dyskiem
Mistrzostwa Europy
srebro Split 1990 rzut dyskiem
Uniwersjada
srebro Duisburg 1989 rzut dyskiem
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz Utrecht 1981 rzut dyskiem

Erik de Bruin (ur. 25 maja 1963 w Hardinxveld-Giessendam) – holenderski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie dyskiem i pchnięciu kulą, dwukrotny uczestnik letnich igrzysk olimpijskich (Los Angeles 1984, Seul 1988).

Mąż irlandzkiej pływaczki Michelle Smith (trzykrotnej mistrzyni olimpijskiej z 1996), starszy brat dyskobolki Corrie de Bruin.

W 1993 r. został zdyskwalifikowany za stosowanie niedozwolonych środków dopingujących.

Sukcesy sportowe

[edytuj | edytuj kod]
  • dwunastokrotny mistrz Holandii w pchnięciu kulą – 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1990, 1991, 1992, 1993
  • trzynastokrotny mistrz Holandii w rzucie dyskiem – 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993[1]
  • trzynastokrotny halowy mistrz Holandii w pchnięciu kulą – 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993[2]
Rok Miasto Zawody Konkurencja Wynik
1981 Utrecht mistrzostwa Europy juniorów rzut dyskiem brązowy medal
1984 Los Angeles igrzyska olimpijskie pchnięcie kulą
rzut dyskiem
8. miejsce
9. miejsce
1986 Stuttgart mistrzostwa Europy rzut dyskiem 6. miejsce
1988 Seul igrzyska olimpijskie rzut dyskiem 9. miejsce
1989 Haga halowe mistrzostwa Europy pchnięcie kulą 6. miejsce
1990 Split mistrzostwa Europy rzut dyskiem srebrny medal
1991 Tokio mistrzostwa świata rzut dyskiem srebrny medal

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]