French
DeutschErnest Cieślewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) | |
 podpułkownik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1886 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 listopada 1942 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 10 Pułk Haubic Polowych |
| Stanowiska | dowódca baterii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
        | |
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
Ernest Cieślewski vel Ernest Zimmermann (ur. 29 sierpnia 1886 w powiecie sokalskim, zm. 1 listopada 1942 w Auschwitz) – podpułkownik inżynier pilot Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 29 sierpnia 1886 w okolicach Sokala w ówczesnym Królestwie Galicji i Lodomerii[1] jako Ernest Zimmermann[2].
Po ukończeniu gimnazjum, studiował na Politechnice Lwowskiej, a następnie na Technicznej Akademii Wojskowej w Mödling[1]. W 1907 roku rozpoczął służbę w cesarskiej i królewskiej armii. Został mianowany podporucznikiem artylerii ze starszeństwem z 1 września 1907 roku i przydzielony do 10 pułku haubic polowych[3]. W latach 1912–1914 podjął studia inżynierskie na Politechnice Wiedeńskiej. Po wybuchu I wojny światowej został adiutantem w 10 pułku artylerii górskiej, następnie był dowódcą baterii artylerii. Od czerwca 1915 do maja 1916 dowodził 1. baterią 13 pułku artylerii górskiej[1]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1915 roku[4]. Od lutego do października 1917 był dowódcą eskadry lotniczej przydzielonej 6 Armii[5]. Jego oddziałem macierzystym był 10 pułk artylerii górskiej[6]. Za swoją służbę był wielokrotnie odznaczany[1].
Od 1918 służył w Wojsku Polskim i brał udział w formowaniu lotnictwa wojskowego. W lipcu 1919 na lotnisku Kraków-Rakowice otrzymał tytuł i odznakę pilota, a od sierpnia był szefem uzupełnień w Inspektoracie Wojsk Lotniczych w Warszawie[7]. 16 lutego 1920 został dowódcą Szkół Lotniczych[8][9]. 29 marca został przeniesiony na stanowisko kierownika Wydziału Organizacyjnego Departamentu III Ministerstwa Spraw Wojskowych. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w wojskach lotniczych, w grupie oficerów z byłej armii austriacko-węgierskiej[10]. 17 sierpnia 1920 roku został powołany na stanowisko kontrolera Wojsk Lotniczych[11]. W lipcu został przeniesiony do dyspozycji Szefostwa Lotnictwa Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, następnie, już jako oficer inspekcyjny przy Sztabie Generalnym formułował alarmujące raporty dotyczące stanu polskiego lotnictwa[1].
Po ukończeniu wojny polsko-bolszewickiej – w lipcu 1921 otrzymał misję sformowania 2 pułku lotniczego[12], którego został pierwszym dowódcą[13], pełnił obowiązki do maja 1923[14], kiedy nowym dowódcą mianowano podpułkownika Jerzego Borejszę. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[15][16][17]. 24 marca 1923 mianowany zastępcą kierownika Centralnych Zakładów Lotniczych w Warszawie[18]. 31 lipca 1923 roku został przeniesiony do Rezerwy Oficerów Sztabowych przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie. Jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 2 pułk lotniczy[19][20]. Z dniem 1 marca 1924 roku został przydzielony do dyspozycji dowódcy 2 pułku lotniczego, jako oficer nadetatowy, do czasu zakończenia postępowania superrewizyjnego[21]. Z dniem 31 sierpnia 1924 roku został przeniesiony w stan spoczynku z powodu trwałej niezdolności do służby wojskowej stwierdzonej na podstawie przeprowadzonej superrewizji. Mieszkał wówczas w Krakowie przy ul. Wolskiej 20[22][23].
W 1925 wygrał, rozgrywane w Krakowie, II Narodowe Zawody Strzeleckie w kategorii broń krótka, wojskowa – 20 m[24].
W 1934 jako podpułkownik aeronautyki był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Katowice[25].
17 czerwca 1942 został osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Jego numer obozowy to 39566. Zmarł tamże 1 listopada 1942[1][26][27].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami dwukrotnie[6]
- Signum Laudis. Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[6]
- Signum Laudis. Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[6]
- Krzyż Wojskowy Karola[6]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[6]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[6]
- Żelazny Półksiężyc – Imperium Osmańskie[5]
- Order Medżydów – Imperium Osmańskie[28]
- Odznaka Pilota[1]
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W Krakowie, na terenie dzielnicy III Prądnik Czerwony ustanowiono ulicę Ernesta Cieślewskiego[29][30].
Jego nazwisko jest pierwszym na, wmurowanej w 1998 roku, tablicy 80 rocznicy powstania lotnictwa polskiego w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie[31]. W 2017 w mieście planowane było utworzenie deptaka ku czci lotników związanych z lotniskiem Kraków-Rakowice, na którym Cieślewski, Roman Florer i Janusz Meissner mieliby zostać upamiętnieni[32].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Cieślewski Ernest. infolotnicze.pl. [dostęp 2017-10-23].
- ↑ Ludzie lotnictwa. biblioteka.wsosp.pl. [dostęp 2017-12-18].
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 822, 895.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1036.
- ↑ a b Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 36.
- ↑ a b c d e f g Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1298.
- ↑ Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 86.
- ↑ Romeyko 1933 ↓, s. 93.
- ↑ Mordawski 2009 ↓, s. 197.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, s. 575.
- ↑ Niestrawski t. II 2017 ↓, s. 250.
- ↑ Romeyko 1933 ↓, s. 248.
- ↑ 2 Pułk Lotniczy. 8bltr.wp.mil.pl. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)].
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 151.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 243.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 943.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 24 marca 1923 roku, s. 206.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 31 lipca 1923 roku, s. 498.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 930.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 11 marca 1924 roku, s. 115.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 17 sierpnia 1924 roku, s. 450.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1412.
- ↑ Zakryte karty (Bezcenne dziedzictwo naszej historii – próba rek onstrukcji). „Strzelectwo Sportowe”. 5-6 (2011), s. 19. Polski Związek Strzelectwa Sportowego.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 347, 944.
- ↑ Informacja o więźniach. auschwitz.org. [dostęp 2018-03-14].
- ↑ Auschwitz Death Certificates. Names beginning with C.. indymedia.org. [dostęp 2017-10-23]. (ang.).
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 930, 943.
- ↑ Alfabetyczny wykaz ulic Miasta Krakowa. 26-01-2005 (akt.). [dostęp 2017-10-23].
- ↑ Ulica Ernesta Cieślewskiego. google.pl. [dostęp 2017-12-16].
- ↑ Kraków – tablica 80 rocznicy powstania lotnictwa polskiego. miejscapamiecinarodowej.pl. [dostęp 2017-12-18].
- ↑ Deptak ku czcilotników. dziennikpolski24.pl. [dostęp 2017-12-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Hubert Mordawski: Polskie lotnictwo wojskowe 1918–1920 : narodziny i walka. Poznań ; Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Oddział Publicat, 2009. ISBN 978-83-245-8844-2. OCLC 750811729.
- Mariusz Niestrawski: Polskie wojska lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego (1918–1921). T. I: Początki, organizacja, personel i sprzęt. Oświęcim: Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-65746-74-0. OCLC 995372299.
- Mariusz Niestrawski: Polskie wojska lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego (1918–1921). T. II: Walka i demobilizacja. Oświęcim: Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-65746-74-0. OCLC 995372299.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4. OCLC 69601095.
- Marian Romeyko: Ku czci poległych lotników: księga pamiątkowa. Marian Romeyko (red.). Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika ku czci Poległych Lotników, 1933. OCLC 830230270.