Ernie Brandts – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ernie Brandts

Pełne imię i nazwisko	Ernestus Wilhelmus Johannes Brandts
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1956 Nieuw-Dijk
Wzrost	187 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub De Sprinkhanen (Nieuw-Dijk)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1974–1977 De Graafschap 38 (2) 1977–1986 PSV Eindhoven 251 (23) 1986–1988 Roda JC Kerkrade 68 (4) 1989 MVV Maastricht 16 (0) 1989–1991 Germinal Ekeren 59 (5) 1991–1992 De Graafschap 20 (0) W sumie: 452 (34)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1977–1985  Holandia 28 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1993–2002 PSV Eindhoven (asystent) 2002–2004 RKSV Nuenen 2005–2006 FC Volendam 2006–2008 NAC Breda 2009 Rah Ahan 2010–2012 APR FC 2018–2019 FC Eindhoven (asystent) 2019–2021 FC Eindhoven
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
MŚ II miejsce Argentyna 1978 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Ernestus „Ernie” Wilhelmus Johannes Brandts (ur. 3 lutego 1956 w Nieuw-Dijk) – holenderski piłkarz, grający na pozycji prawego lub środkowego obrońcy i trener piłkarski.

Z reprezentacją Holandii, w której barwach rozegrał 28 meczów, zdobył wicemistrzostwo świata w 1978 roku. Przez dziewięć lat był zawodnikiem PSV Eindhoven. Dwukrotnie triumfował z nim w rozgrywkach o mistrzostwo kraju i raz w Pucharze UEFA. Po zakończeniu piłkarskiej kariery pracował w klubie z Eindhoven jako członek sztabu szkoleniowego. Od 2004 do 2005 był trenerem drugoligowego FC Volendam. W sezonie 2006/2007 trener zespołu Eredivisie NAC Breda. Następnie prowadził irański Rah Ahan, a w 2010 roku został trenerem rwandyjskiego APR FC.

• mistrzostwo Holandii 1978 i 1986 oraz Puchar UEFA 1978 z PSV Eindhoven

W reprezentacji Holandii od 1977 do 1985 roku rozegrał 28 meczów i strzelił 5 goli – wicemistrzostwo świata 1978.

• Ernie Brandts w bazie National Football Teams (ang.)