Erwin Michalski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Erwin Michalski
Pełne imię i nazwisko

Erwin Paweł Michalski

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1912
Chropaczów

Data i miejsce śmierci

28 marca 1983
Świętochłowice

Wzrost

166 cm

Pozycja

napastnik, obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Silesia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1926–1939 Naprzód Lipiny
1940–1942 TuS Lipine
1945–1946 Brewisty Brew FC
1946–1947 AKS Chorzów
1947–1951 Naprzód Lipiny
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1935  Polska 4 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Concordia Knurów
Carbo Gliwice
Grunwald Ruda Śląska
Sarmacja Będzin
Zagłębianka Dąbrowa Górnicza
Naprzód Lipiny
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Erwin Paweł Michalski (ur. 27 czerwca 1912 w Chropaczowie[1], zm. 28 marca 1983 w Świętochłowicach) – polski piłkarz, prawy obrońca.

Czterokrotny reprezentant Polski. Do 1945 roku grał w Naprzodzie Lipiny, a w latach 1946–1947 był zawodnikiem AKS Chorzów, z którym zdobył 3. miejsce w mistrzostwach Polski.

Po zakończeniu piłkarskiej kariery, był trenerem w lokalnych klubach śląskich. Pochowany został na cmentarzu w Świętochłowicach - Lipinach.

Mecze w reprezentacji

[edytuj | edytuj kod]
  • 12 maja 1935 Wiedeń, Austria - Polska 5:2 (3:1)
  • 18 sierpnia 1935 Katowice, Polska - Jugosławia 2:3 (2:0)
  • 15 września 1935 Łódź, Polska - Łotwa 3:3 (0:2)
  • 3 listopada 1935 Bukareszt, Rumunia - Polska 4:1 (3:1)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
  • Encyklopedia piłkarska FUJI, BIAŁO-CZERWONI, tom XIV (ISBN 83-902751-4-7)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. od 1951 dzielnica Świętochłowic