Etienne de Châlons – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał biskup | |
Kraj działania | |
---|---|
Data śmierci | 30 marca 1144 |
Biskup Palestriny | |
Okres sprawowania | 1141-1144 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska | 1141 |
Etienne de Châlons (zm. 30 marca 1144) – francuski kardynał i cysters.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Châlons-sur-Marne, gdzie początkowo był archidiakonem kapituły katedralnej. Następnie został mnichem cysterskim w Clairvaux. Najpóźniej w 1141[1] papież Innocenty II mianował go kardynałem biskupem Palestriny. Występuje jako świadek na bullach papieskich datowanych między 12 kwietnia 1141 a 28 marca 1144. Cystersi czczą go jako błogosławionego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Brixius, s. 47 podaje, że jego nominacja miała miejsce w grudniu 1139, bazując na informacji z Ph. Jaffe, Regesta pontificum Romanorum, Berlin 1885, że Etienne podpisał bullę papieską z 10 stycznia 1140. Kares, s. 29, i Robl,s. 23 twierdzą jednak, że jest to błąd i że Etienne jest udokumentowany jako kardynał-biskup dopiero od kwietnia 1141. Robl datuje jego nominację na Wielkanoc 1141 roku tj. 30 marca
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- O. Kares, Chronologie der Kardinalbischöfe im elften Jahrhundert, (w:) Festschrift zur Jahrhundertfeier des Gymnasiums am Burgplatz in Essen, Essen 1924
- Werner Robl, Das Konzil von Sens 1141 und seine Folgen. Der Ketzerprozess gegen Peter Abaelard im Spiegel der Zeitgeschichte, Neustadt/WN, März 2003
- J. M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912, s. 47 nr 48