Eukaliptus Gunna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eukaliptus Gunna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mirtowce
Rodzina	mirtowate
Rodzaj	eukaliptus
Gatunek	eukaliptus Gunna
	Nazwa systematyczna
	Eucalyptus gunnii Hook. f.; London J. Bot. 3:499. 1844
Synonimy
	Eucalyptus whittingehamei Landsborough; Eucalyptus whittingehamensis Nicholson ex Elwes & Henry;
	Eucalyptus whittingehamei Landsborough; Eucalyptus whittingehamensis Nicholson ex Elwes & Henry;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Zasięg
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Eukaliptus Gunna, eukaliptus górski (Eucalyptus gunnii Hook. f.) – gatunek drzewa należący do rodziny mirtowatych. Pochodzi z Tasmanii^[3].

Morfologia

Pokrój: Wysokie, wiecznie zielone, szybko rosnące drzewo dorastające 30 m wysokości o nieregularnej, luźno rozgałęzionej i przejrzystej koronie oraz dość prostym i smukłym pniu^[6]^[7].
Kora: Gładka, szarozielona lub pomarańczowa, oddzielająca się pasami i płatami, po złuszczeniu ujawniają się kremowobrązowe warstwy^[6]^[7].
Liście: Mają dwie różne formy. Liście młodociane osiągają wiek 2–3 lat, są ułożone naprzeciwlegle na pędzie, nie posiadają ogonków. Okrągławe, dorastające 6 cm długości i szerokości, szaroniebieskie, lekko oszronione. Liście wieku dojrzałego mogą przetrwać wiele lat, są lancetowato-podłużne, z przodu spiczaste, u nasady liścia klinowato zwężone lub zaokrąglone^[6]. Mają do 10 cm długości, są zielone lub srebrzystozielone, ułożone naprzemianlegle^[7], silnie unerwione, z żółtym ogonkiem liściowym 2–3 cm długości. Po roztarciu wydzielają silny zapach^[6].
Kwiaty: Najczęściej zebrane po trzy na wspólnej szypułce, białe z licznymi żółtymi pręcikami, wyrastają w kątach liści, pączki mają na szczycie okrągławą przykrywkę która odrywa się przy rozkwitaniu^[6]^[7].
Owoc: Zielona, zdrewniała torebka uwalniająca kilka małych, czarnych nasion^[6]^[7].

Fanerofit. Roślina jednopienna, owadopylna. Kwitnie w lipcu^[6]. Występuje w wilgotnych lasach wyżynnych do 1300 m n.p.m.^[7]

Roślina ozdobna: Jest jednym z najbardziej wytrzymałych gatunków eukaliptusa, dlatego jest uprawiany jako drzewo ozdobne i parkowe w wielu rejonach świata, również w cieplejszych regionach Europy. Liście juwenilne (młodociane) są cenione jako dodatek do bukietów i kompozycji kwiatowych^[6]^[7].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-06-16] (ang.).
↑ ^a ^b Eucalyptus gunni. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
↑ Catalogue of Life. [dostęp 2013-06-16].
↑ Eucalyptus gunnii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Bruno Kremer: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 242. ISBN 83-7129-141-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Tony Russel, Catherine Cutler, Martin Walters: Ilustrowana encyklopedia Drzewa Świata. Kraków: Universitas, 2008, s. 406. ISBN 97883242-0842-5.