Fabian Waculik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fabian Gerard Waculik
Gerhard Watzulik
kapelan, prezbiter
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1910
Piekary Śląskie

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 1945
Castel San Pietro

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

franciszkanie

Śluby zakonne

27 stycznia 1937

Prezbiterat

26 września 1937

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Wojska Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania) Gwiazda Afryki (Wielka Brytania) Gwiazda Italii (Wielka Brytania) Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania) Medal Obrony (Wielka Brytania)
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1910
Piekary Śląskie

Data śmierci

19 kwietnia 1945

Przebieg służby
Lata służby

1940–1945

Siły zbrojne

Polskie Siły Zbrojne

Stanowiska

kapelan w 3 Dywizji Strzelców Karpackich, 2. Batalionie Komandosów Zmotoryzowanych

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Fabian Gerard Waculik OFM (ur. 9 sierpnia 1910 w Piekarach Śląskich, zm. 19 kwietnia 1945 w Castel San Pietro) – polski franciszkanin i kapelan Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Zginął we Włoszech, udzielając posługi sakramentalnej rannemu polskiemu żołnierzowi. Pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Piekarach Śląskich w niemieckojęzycznej rodzinie Józefa i Matyldy z domu Guss 9 sierpnia 1910 roku. Uczęszczał do niemieckiego gimnazjum w Piekarach Śląskich. Po zdaniu matury podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. 25 stycznia 1933 roku wstąpił do nowicjatu Prowincji Wniebowzięcia NMP w klasztorze w Wieluniu, gdzie przybrał imię zakonne Fabian. Po złożeniu ślubów czasowych został przyjęty do studium teologicznego we Wronkach, gdzie poszerzył znajomość języka polskiego. 26 września 1937 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Walentego Dymka we Wronkach. Objął funkcję wikariusza w parafii w Panewnikach przy kościele oo. franciszkanów[1].

Po wybuchu II wojny światowej opuścił Górny Śląsk, przedostając się przez Jugosławię na Bliski Wschód do tworzących się Polskich Sił Zbrojnych na Środkowym Wschodzie. W Syrii został przyjęty do Polskiej Brygady Strzelców Karpackich w charakterze kapelana. Przeszedł szlak bojowy przez Tobruk, Ajn al-Ghazalę, Monte Cassino. W ostatniej fazie walk we Włoszech − w bitwie nad rzeką Gaiano pod Bolonią − ojciec Fabian był kapelanem w randze kapitana 2 Batalionu Komandosów Zmotoryzowanych. Został zastrzelony przez niemieckiego snajpera podczas udzielania ostatniej posługi rannemu polskiemu żołnierzowi w miejscowości Castel San Pietro 19 kwietnia 1945 roku. Pochowany na cmentarzu w miejscowości Faenza[1].

Jego imię nosi jedna z ulic w Piekarach Śląskich.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Franciszek Biesok. Bohaterski kapelan Ojciec Fabian Waculik. „Polska Zbrojna Historia”. 3 (32), s. 52–53, 2022. Warszawa: Wojskowy Instytut Wydawniczy. ISSN 2543-8735. (pol.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Franciszek Ezdrasz Biesok. Bohaterski kapelan Ojciec Fabian Waculik. „Polska Zbrojna Historia”. 3 (32), s. 52–53, 2022. Warszawa: Wojskowy Instytut Wydawniczy. ISSN 2543-8735. (pol.). 
  • Franciszek Hugolin Pieprzyk OFM, Waculik Gerard Fabian, w: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku (pod redakcją Mieczysława Patera, Księgarnia św. Jacka, Katowice 1996, s. 449. ISBN 83-7030-177-0
  • Bogusław Szwedo, Zawsze w pierwszej linii. Kapłani odznaczeni Orderem Virtuti Militari 1914–1921 i 1939–1945 Wydawnictwo Rytm, 2004. ISBN 83-7399-027-5

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]