Fabian Waculik – Wikipedia, wolna encyklopedia
kapelan, prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne | 27 stycznia 1937 |
Prezbiterat | 26 września 1937 |
Odznaczenia | |
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1940–1945 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | kapelan w 3 Dywizji Strzelców Karpackich, 2. Batalionie Komandosów Zmotoryzowanych |
Główne wojny i bitwy |
Fabian Gerard Waculik OFM (ur. 9 sierpnia 1910 w Piekarach Śląskich, zm. 19 kwietnia 1945 w Castel San Pietro) – polski franciszkanin i kapelan Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Zginął we Włoszech, udzielając posługi sakramentalnej rannemu polskiemu żołnierzowi. Pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Piekarach Śląskich w niemieckojęzycznej rodzinie Józefa i Matyldy z domu Guss 9 sierpnia 1910 roku. Uczęszczał do niemieckiego gimnazjum w Piekarach Śląskich. Po zdaniu matury podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. 25 stycznia 1933 roku wstąpił do nowicjatu Prowincji Wniebowzięcia NMP w klasztorze w Wieluniu, gdzie przybrał imię zakonne Fabian. Po złożeniu ślubów czasowych został przyjęty do studium teologicznego we Wronkach, gdzie poszerzył znajomość języka polskiego. 26 września 1937 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Walentego Dymka we Wronkach. Objął funkcję wikariusza w parafii w Panewnikach przy kościele oo. franciszkanów[1].
Po wybuchu II wojny światowej opuścił Górny Śląsk, przedostając się przez Jugosławię na Bliski Wschód do tworzących się Polskich Sił Zbrojnych na Środkowym Wschodzie. W Syrii został przyjęty do Polskiej Brygady Strzelców Karpackich w charakterze kapelana. Przeszedł szlak bojowy przez Tobruk, Ajn al-Ghazalę, Monte Cassino. W ostatniej fazie walk we Włoszech − w bitwie nad rzeką Gaiano pod Bolonią − ojciec Fabian był kapelanem w randze kapitana 2 Batalionu Komandosów Zmotoryzowanych. Został zastrzelony przez niemieckiego snajpera podczas udzielania ostatniej posługi rannemu polskiemu żołnierzowi w miejscowości Castel San Pietro 19 kwietnia 1945 roku. Pochowany na cmentarzu w miejscowości Faenza[1].
Jego imię nosi jedna z ulic w Piekarach Śląskich.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (pośmiertnie, 4 października 1945)[1]
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino[1]
- Krzyż Walecznych[1]
- Medal Wojska[1]
- Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (brytyjska)[1]
- Africa Star (brytyjska)[1]
- Gwiazda Italii (brytyjska)[1]
- Medal Wojny 1939–1945 (brytyjski)[1]
- Medal Obrony (brytyjski)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Franciszek Ezdrasz Biesok. Bohaterski kapelan Ojciec Fabian Waculik. „Polska Zbrojna Historia”. 3 (32), s. 52–53, 2022. Warszawa: Wojskowy Instytut Wydawniczy. ISSN 2543-8735. (pol.).
- Franciszek Hugolin Pieprzyk OFM, Waculik Gerard Fabian, w: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku (pod redakcją Mieczysława Patera, Księgarnia św. Jacka, Katowice 1996, s. 449. ISBN 83-7030-177-0
- Bogusław Szwedo, Zawsze w pierwszej linii. Kapłani odznaczeni Orderem Virtuti Militari 1914–1921 i 1939–1945 Wydawnictwo Rytm, 2004. ISBN 83-7399-027-5