Face-to-face – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy pojęcia z zakresu komunikacji interpersonalnej. Zobacz też: zespół muzyczny o nazwie Face to Face.

Face-to-face (w skrócie f2f) – z ang. twarzą w twarz (fr. tête-à-tête), termin charakteryzujący bezpośredni kontakt występujący między jednostkami głównie w obrębie małych grup społecznych. Taki kontakt daje możliwość bezpośredniej rozmowy, a także jednoczesnego odbioru przekazu werbalnego i niewerbalnego rozmówcy^[1]. Przeciwieństwem relacji typu face-to-face są kontakty za pośrednictwem różnego rodzaju urządzeń technicznych lub za pośrednictwem innych osób. Face-to-face jako koncepcja filozoficzna została wprowadzona przez francuskiego filozofa Emmanuela Levinasa.

• M.Pacholski, A.Słaboń, Słownik pojęć socjologicznych, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1997, s.179, ISBN 83-87239-28-3.