Ferholung – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ferholung (przeholowanie, czasami forholung) – zmiana miejsca cumowania jednostki pływającej (zwykle nieposiadającej napędu mechanicznego lub mającej ten napęd niesprawny) poprzez przeholowanie (przeciągnięcie) jej siłami mięśni załogi na cumach i szpringach. Przy ferholungu należy zawsze trzymać jacht jednocześnie na dwóch cumach, co zabezpiecza przed wypadkiem zerwania się lub wyśliźnięcia się liny i zdryfowaniem jachtu na nabrzeże lub inny jacht. Odnośnie do większych jednostek przesunięcie (przestawienie) wzdłuż nabrzeża z użyciem wind lub kabestanów, czasem silnika lub holownika z cumami i szpringami sukcesywnie przenoszonymi z polera na poler (stosownie do przemieszczania się jednostki) przez znajdującego się na kei cumownika.^[1]^[2]^[3]^[4]

Zobacz też

overholung

Przypisy

↑ Krzysztof Baranowski: Logistyka cum. zagle.pogodynka.pl. [dostęp 2019-03-14].
↑ Ferholung. Encyklopedia żeglarska. [dostęp 2019-03-14].
↑ Rob Gibson: Manewry portowe. Podręcznik RYA.. Alma-Press, 2014. ISBN 978-83-7020-609-3.
↑ Klaus Andrews, Lars Bolle: Manewry w porcie. Krok po kroku. Nautica, 2018. ISBN 978-83-943159-5-5.

[1] Krzysztof Baranowski: Logistyka cum. zagle.pogodynka.pl. [dostęp 2019-03-14].

[2] Ferholung. Encyklopedia żeglarska. [dostęp 2019-03-14].

[3] Rob Gibson: Manewry portowe. Podręcznik RYA.. Alma-Press, 2014. ISBN 978-83-7020-609-3.

[4] Klaus Andrews, Lars Bolle: Manewry w porcie. Krok po kroku. Nautica, 2018. ISBN 978-83-943159-5-5.

[1]

[2]

[3]

[4]