Alvinofilia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alvinofilia (także: fetyszyzm pępka)^{[1][2][3][4][5]} – partializm, w którym bodźcem seksualnym jest ludzki pępek^{[5][6][7][8][9][10][11][12]}. Osoba praktykująca alvinofilię to alvinofil^[5].

Fetyszysta pępka może odczuwać podniecenie seksualne pod wpływem różnych bodźców, w tym słów kluczowych, myśli lub określonych form fizycznej interakcji z pępkiem^{[1][2][13][14][15][16]}.

Okolice pępka to strefa erogenna o zwiększonej wrażliwości^[2][17], która dotknięta palcem lub czubkiem języka może wywołać doznania erotyczne^{[15][17][18][19]}. Osoby będące łaskotliwe w tym obszarze^[20] mogą czuć się podniecone przez łaskotanie lub drażnienie piórkiem, kwiatem czy źdźbłem trawy^[2][21][22]. Powszechną praktyką wśród alvinofilów jest także palcówka pępka^[23][24].

Niektórzy fetyszyści pępka uważają za podniecające konkretne akty fizycznego kontaktu^[1][13][25]. Do czynności fizycznych tego typu zalicza się lizanie pępka, smarowanie go balsamem do ciała lub olejkiem do opalania, a także wylewanie nań i wokół niego substancji takich jak szampan, miód, sos czekoladowy lub bita śmietana, a następnie jego lizanie lub ssanie^[26][27]. Podobnie, lizanie językiem okolic pępka pod wodą może wywołać doznania erotyczne^[15][23], podobnie, jak położenie kostki lodu na pępku lub pocieranie go nią^[15][28].

Niektórzy alvinofile, będący entuzjastami BDSM, wykonują tortury pępka, czyli serie czynności zadających ból, takich jak ssanie lub wyciąganie pępka (często przy użyciu strzykawki), umieszczanie w nim gorącego oleju lub wosku czy wbijanie w niego szpilek^{[1][2][8][29][30][31]}.

Niektórzy alvinofile mogą czuć podniecenie, patrząc na pępek^[32]. W przypadku heteroseksualnego mężczyzny-alvinofila kobieta w bikini lub w ubraniu z niskim stanem, odsłaniającym pępek, również jest uważana za podniecającą seksualnie^[33].

Filmy przedstawiające czynności fizyczne związane z fetyszyzmem pępka są bardzo popularne i oglądane na całym świecie^[34][35].

Tancerki wykonujące taniec brzucha często noszą kolczyki w pępku lub wkładają tam cekiny, aby wyglądać atrakcyjnie podczas występu^[36].

Niektórzy alvinofile fantazjują seksualnie na temat powyższych czynności fizycznych wykonywanych na pępku danej osoby, w celu osiągnięcia satysfakcji seksualnej^[37].

Czasami dzieła literackie skupiające się na pępkach lub mające seksualne znaczenie symboliczne mogą również działać stymulująco na fetyszystów pępka. Jednym z takich dzieł jest książka Navel Revue autorstwa Jaya Hahn-Lonne’a, która stanowi autobiograficzne studium męskiej obsesji na punkcie pępków^[38]. W Pieśni nad Pieśniami, znajdują się odniesienia do egzotycznych zjawisk w przyrodzie, a natura jest często przeplatana obrazami erotycznymi. W wylewnej pochwale Salomona na temat jego ukochanej – wiejskiej dziewczyny, Sulamitki – pępek jest wymieniony w następujący sposób: „Pępek twój jako czara toczona, która nigdy nie jest bez napoju. Brzuch twój jak bróg pszenicy otoczony liliami”^{[39][40][41][42]}.

Amerykańska poetka May Swenson w swoim wierszu Little Lion Face napisała: „Teraz mam śmiałość dotknąć twojej spuchniętej szyi, przyłożyć ostrożne usta do śliskich płatków, wciągnąć złoty pyłek do twojego pępka”^[43], a w wierszu August Night napisała: „Twój pępek to mała kałuża w pulsującym przypływie i aura wokół twoich kolan”^[44].

Urodzony w Czechach pisarz Milan Kundera w swojej książce z 2015 r. La fête de l'insignifiance porusza kwestię erotyzmu odsłoniętych kobiecych pępków. Alain, jeden z bohaterów książki, zauważa swojemu przyjacielowi, że większość młodych kobiet w Paryżu nosi koszulki i bluzki odsłaniające brzuch, a pępki są widoczne dla wszystkich. Pępek stał się w rzeczywistości nowym miejscem pożądania^[45].

Robert W. Service w swoim krótkim poemacie Navels napisał: „Mężczyźni mają pępki mniej więcej;...Kobieta jest jak perłowy pierścień...Więc drogie panie, rozpoznajcie, Że dołeczek w waszej talii Ma aprobatę w moich oczach, Przychylność w moim guście...Jak słodki byłby pączek róży w pępku!”^[46][47][48].

W starożytnej indyjskiej literaturze sanskryckiej pisarze tacy jak Adi Shankara, Kālidāsa itp. symbolizowali i odnosili się do pępka, opisując piękno hinduskich bogiń^[49].

W 1970 roku w magazynie Belly Button Magazine, którego tylko dwa numery zostały odzyskane przez Instytut Kinseya, pojawiały się opisy stosunków płciowych z penetracją pępka oraz zdjęcia aktów seksualnych skierowanych w stronę pępka^[50][51].

Fetyszyzm pępkowy może współistnieć z fetyszyzmem żołądkowym (alvinolagnią)^[1][52] lub aktami sadomasochistycznymi^[53][54]. Stosunek pępkowy jest powszechnie łączony z fetyszami związanymi z wagą^[55].

• Fetysz pępka na stronie wylecz.to